මූලපරියාය සූත්‍රය – 1. මූල පරියාය වර්ගය, මූලපණ්ණාසක, මජ්ඣිම නිකාය.
අපගේ සටහන:- උගතුන් බොහොමයක් මගහැර යන සූත්‍රයක් වන මෙම මූලපරියාය සූත්‍රය, බොහෝ බෞද්ධයන්ට තේරුම් ගැනීමට අපහසු නිසා මගහැරී තිබුණු වටිනාම සූත්‍රයක් වන මූලපරියාය සූත්‍රය, අපගේ පූජ්‍ය කටුකුරුන්දේ ඤාණනන්ද ස්වාමීන් වහන්සේ ඉතාමත් විචිත්‍රවත්ව විග්‍රහ කරමින් අපව සූත්‍රය තුලට රැගෙන යන ආකාරය විශ්මජනකයි. ඔබට එම සූත්‍රය මුලසිට අගට කියවීමට කටුකුරුන්දේ ඤාණනන්ද ස්වාමීන් වහන්සේගේ පහතින් සදහන් විශිෂ්ඨ ප්‍රවේශය තෝතැන්නක් වේවා. සියල්ලෝ ම ධර්මාවබෝධය ලබත්වා ! අපගේ සටහන අවසන්.
කටුකුරුන්දේ ඤාණනන්ද ස්වාමීන් වහන්සේගේ විග්‍රහය:- මනසට අරමුණු වන දෙය පිළිබඳව මූලික ආකෘතිය ගැන ප්‍රකාශ කරන ඉතාම වටිනා සූත්‍රයක් තියෙන වා, මැදුම්සඟියේ මුලටම එන සූත්‍රයක් වන මූලපරියාය සූත්‍රය – මජ්ඣිමනිකාය » මූලපණ්ණාසපාළි » මූලපරියායවග්ගො » සංගීතිකාරම ඒ මහරහතන් වහන්සේලා ඒ සූත්‍රයේ වැදගත්කම සලකලා වෙන්න ඕනේ මේ සූත්‍රය මජ්ජිම නිකායේ මුලටම දැම්මේ. නමුත් අවාසනාවකට වගේ මේ කාලේ ඔය ආචාර්‍යවරු ගෝලයන්ට උගන්වන විට කියනවා ” ඔය පලවෙනි දේශනාව අතහැරලා ඊලග එකේ සිට කියවන්න මොකද ඒක අහන් ඉන්න අයටත් තේරෙන්නේ නැහැ කියල. අපි නම් කියන්න කැමතියි මේ පලවෙනි දේශනාව තමයි මුලුමහත් බෞද්ධ දර්ශනයම, මුලුමහත් සද්ධර්මයම හරියාකාරව තේරුම් කරගැනීමට උපකාර වන හෝඩිය වගේ. මොකද එහෙම කියන්නේ? ඒ මූලපරියා සූත්‍රයේ මනසට අරමුණු හැමදෙයක්ම පිළිබඳව මූලික ආකාරය මුල් ආකෘතිය පෙන්නුම් කරනවා. සටහන අවසන්.
බුද්ධ වචනය:- මහණෙනි මම නුබලාට හැමදෙයකම මුල් ආකාරය, මුල් ආකෘතිය දේශනා කරන වා. (‘‘සබ්බධම්මමූලපරියායං වො, භික්ඛවෙ, දෙසෙස්සාමි. තං සුණාථ, සාධුකං මනසි කරොථ, භාසිස්සාමී) …
කටුකුරුන්දේ ඤාණනන්ද ස්වාමීන් වහන්සේගේ විග්‍රහය:- භාෂා ව්‍යවාහරය තුල මේ මනසට අරමුණු වන හැම දෙයක්ම යම්කිසි ව්‍යාකරණ රටාවකට අනුවයි ඉදිරිපත් වන්නේ. අන්න ඒ ව්‍යාකරණ රටාව පිළිබඳව සාමාන්‍ය ධර්මය නොඇසූ පෘතඥ්ඤන පුද්ගලයා දක්වන ආකල්පයත්, රහත්භව නොලැබූ සේක පුද්ගලයා, ආර්‍ය පුද්ගලයා දක්වන ආකල්පයත්, රහතන්වහන්සේ දක්වන ආකල්පයත්, තථාගත සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ දක්වන ආකල්පයත්, මේ මූලපරියාය සූත්‍රයේ විග්‍රහ වෙන වා. …සටහන අවසන්. මෙම සූත්‍රය මතුකර පෙන්වූ දේශනාව පටිච්චසමුප්පාද දේශනා (7)
1 comments
Author
අටුවාව දක්වන පරිදි බුදුරදුන් මේ සූත්‍රය දේශනා කිරීමේ ආසන්න හේතුව පර්‍යාපතිය නිසා මානය උපදවාගත් භික්ෂූන පන්සිය නමකගේ මානය දුරුකිරීමය. ඔවුන්ගේ මානයට විශේෂයෙන් තුඩුදුන් කරුණ හැටියට අටුවාව සදහන් කරන්නේ ඔවුන් පැවිද්දට පෙර ත්‍රිවේද පරාගත බමුණන්ව සිටීමය. නමුත් සූත්‍රයෙන් එවැනි මතයකට පැහැදිලි ඉඟියක් නොලැබෙන නමුදු එවැන්නකට ඉඩ ඇති බවක් සූත්‍රය අවසාන වන පහත සඳහන් වැකියේ අමුතු ස්වරූපයෙන් හැඟීයයි.
“ඉදමවොච භගවා. න තෙ භික්‌ඛූ භගවතො භාසිතං අභිනන්‌දුන්‌ති” (භාග්‍යාතුන් වහන්සේ මෙය වදාළහ. ඒ භික්ෂූහු භාග්‍යාතුන් වහන්සේගේ භාෂිතය ගැන සතුටු නොවූහ.)
මේ තරම් දිගු සූත්‍ර දේශනාවක් එය දෙසීමට විශේෂයෙන් අරමුණුවූ භික්ෂූන්ගේ සතුටට හේතු නොවීයයි සඳහන් වන අන් තැනක් නැති තරම් ය. ඒ නිසා අටුවා මතය සහේතුක විය හැකිය. අප ඉහත දැක්වූ පරිදි මේ සූත්‍රය සමස්තයක් වශයෙන් සංකල්පයන්ගේ මෙන්ම ඒවායේ ක්‍රියාකාරක පද සම්බන්ධයේ යථා තත්වය හෙළිදරව් කරයි. සංකල්ප බෞතික හෝ අධ්‍යාත්මික හෝ වේවා, ලෞකික හෝ වේවා, ලෝකෝත්තර හෝ වේවා ආධානග්‍රාහීව දෘෂ්ටිග්‍රාහයෙන් නොගත යුතු ය. ඒවා පරමාර්ථ වශයෙන් නොගතයුතු අතර, අධ්‍යාත්මික ප්‍රයත්නය තුළදීම අවස්ථානුකූලව ඒවා අතහැර දැමිය යුතු වේ. සූත්‍රයේ සැබෑ අර්ථසාරය මෙය නම් එය ඇසූ ඒ මානත්ථදධ භික්ෂූන් දුර්මුඛ වීමෙහි පුදුමයක් නැත. අටුවා මතයට අනුව නම් ඔවුන් දුර්මුඛ වූයේ මේ ගැඹුරු සූත්‍ර දේශනාව ඔවුන්ට තේරුම් නොගිය නිසා ය. එහෙත් ඒ වෙනුවට අපට පෙන්වාදිය හැක්කේ ඔවුන් දුර්මුඛවූයේ සූත්‍රය තේරුම් ගත් නිසාම බව ය.
ඔවුන්ගේ මානය දුරුවූයේ (අටුවාව කියන පරිදි ) සූත්‍රයේ ගැඹුරු බව නිසා නොවේ. සූත්‍රය තුළින් ඉස්මතු කෙරෙන භාෂාවේ අන්තර්ලීන අපෝහක බවම ඔවුන්ගේ මානය මර්දනය කළබව කිව හැකිය. ඇත්තෙන්ම මේ සූත්‍ර දේශනාවෙන් කැරෙන “අනාවරණය” අප බොහෝ දෙනෙකුන් නොසන්සුන් කරවන සුලුය. බුදුගොස් හිමියන් පවා මේ සූත්‍ර යටින් දිවෙන අර්ථචායාවන් මුළුමනින්ම අගය කිරීමට පසුබට වූ බව පෙනේ. මෙයට සාධක වන කදිම ඉඟියක් සංකල්ප විසිහතරේ ලේඛනයේ අගට එන “නිබ්බාන” යන වචනය පෙළිබඳව බුදුගොස් හිමියන් දෙන විවරණය තුළින් මතුවෙයි. මේ විවරණයේ දී උන්වහන්සේ “නිබ්බාන” යන්නෙන් මෙහිදී අදහස් කරන්නේ අන්‍යතීර්ථකයන්ගේ “නිබ්බාන” සංකල්ප පහ පමනක් බව පෙන්වා දීමට සුහුසුළු වෙති. මෙසේ පටු අර්ථයකින් ගැනීම සූත්‍රයේ ගැඹුරු අන්තර්ගත හා කිසිසේත් නොසැසඳෙන්නකී. අටුවා සම්ප්‍රදාය, බොදු හද බැඳගත් චිරාගත “නිබ්බාන” සංකල්පය බේරා ගැනීමට ගත් අනිසි ප්‍රයත්නයක් ඒ තුළින් ප්‍රකට වේ. විමුක්ත මුනිවරයා “නිබ්බාන” හෝ “විරාග” වැනි සංකල්ප පවා ග්‍රහණය කර නොගන්නා බව සුත්තනිපාතයේ සුද්ධටඨක සූත්‍රයේ ද සදහන් වේ. උපුටා ගැනීම විසින් රචිත සංකල්පය සහ යථාර්ථය පොතේ පිටු අංක 47 සිට 52 ඇසුරෙන්. සංකල්පය සහ යථාර්ථය සම්පූර්ණ පොත බා ගැනීමට මෙම පිවිසුමට ඇතුල්වන්න http://www.dhammikaweb.com/?p=20213