Deitification of buddhism (බුදුදහම දේවාගමක් කිරීම)

පෙළිවෙත් පිරීම වෙනුවට ඇදහීම

තථාගත බුදු හිමියන් විසින් අනාවරණය කරන ලද විශේෂ දර්ශනය පැහැදිලි කිරීම වෙනුවට එය ද හින්දු දේව දර්ශනයේ ම තවත් එක් මුහුණුවරක් බව පාඨකයාට තේරුම් යන ආකාරයේ වෙනස් කිරීම් සිදුකර ඇති ආකාරය පහතින් දක්වා ඇත.

බුදුදහම දේවාගමක් කිරීම:- මනුෂ්‍යයන් විසින් ප්‍රදානය කරනු ලබන පින් දෙවියන්ට අනුමූදනා කිරීමට හැකිවන ආකාරයට දාන, සීල, භාවනා වශයෙන් බුදුන් විසින් දේශනා කරන ලද පුණ්‍ය ක්‍රියා සංඛ්‍යාව පින් දීම සහ පින් අනුමෝදන් වීම ද ඇතුළුව දහයක් දක්වා වැඩි කිරීමද බුද්ධඝෝෂ විසින්ම කරන ලද තවත් බරපතළ වංචාවක් බව කිව යුතු ය. දෙව් මිනිසුන් සහිත මෙම ලෝකය වසා සිටින ප්‍රේත, විමාන ප්‍රේත, විමාන දේවතා, වෘක්ෂ දේවතා, වන දේවතා, ප්‍රාදේශීය දේවතා ආදී නම්වලින් හැඳින්වෙන අමනුෂ්‍ය සමූහයන් හඳුන්වා දීම සම්පූර්ණයෙන් ම අට්ඨකථා සහ පශ්චාත් පිටක ග්‍රන්ථ සාහිත්‍යයෙන් ව්‍යවහාරික , බෞද්ධ ඇදහීම්වලට ලංකාවේදී එකතු කරන ලද අංග බව කිව යුතු ය. බුදු හිමියන්ගේ බුද්ධත්ව ඥානයෙන් නො පෙනුණු මම අමනුෂ්‍ය ලෝකය ප්‍රාග් බෞද්ධ ලංකාවේ ව්‍යවහාරයෙහි පැවති මිත්‍යා විශ්වාසයන් සහ දකුණු ඉන්දීය හින්දු ගෝත්‍රික විශ්වාසයන් ද එකතු වීමෙන් නිර්මාණය වී ඇති බව පෙන්වයි.  උපුටා ගැනිම එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා විසින් රචිත බුදු දහම දේවාගමක් කිරීම කෘතියෙන්

Buddhist God Identity (බෞද්ධ දේව අනන්‍යතාවය):- අපගේ එකතු කිරීම:- මාරසිංහ මහතා විසින් ඉහත පෙන්වා දීම තුලින් අප යම් විග්‍රහයක යෙදෙමු බුද්ධ වචනයත් ඉදිරියට ගනිමින්. බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කොට වදාළ දහමේ දෙවියන් සිටී ද? උන්වහන්සේ දෙවියන් ගැන සදහන් කලේ කුමක් ද? මේ ප්‍රශ්න වලට පිලිතුරු සෙවීමේ ද අපට පලමුවෙන්ම මතුවන සූත්‍රයන් වන්නේ මජ්ජිම නිකායේ එන කණ්ණකත්ඵල සහ සංගාරව සූත්‍රයි. මෙම විග්‍රහයට එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා විසින් රචිත තවත් කෘතියක් වන ප්‍රත්‍යක්ෂය සහ විශ්වාසය පරිශීලනය කිරීමේ දී අපට එතුමන් විසින් මනස්කාන්තව විග්‍රහය කරන ඉහත සූත්‍රයන් දෙක, දෙවියන් ඇත් ද? යන්න බුදුරජාණන් වහන්සේගෙන් ඇසූ පැනයට උන්වහන්සේ දුන් පිලිතුරු මොනතරම් චම්ත්කාරද කියා වටහා ගනිමු. 

මජ්ජිම නිකායේ එන කණ්ණකත්ඵලමජ්‌ඣිම නිකාය » මජ්ඣිම පන්නාසකය » 4. රාජ වර්ගය සහ සඞ්ගාරව සූත්‍රය  – මජ්‌ඣිම නිකාය » මජ්ඣිම පන්නාසකය » 5. බ්‍රාහ්මණ වර්ගය යන සූත්‍ර දෙක සූත්‍ර පිටකයෙහි දැක්වෙන දෙවියන් ඇත් ද? යන ප්‍රශ්නය නගා ඇති අවස්ථා දෙක දැක්වෙන සූත්‍ර වශයෙන් වැදගත් වේ. මෙයින් කණ්ණකත්ඵල සූත්‍රයෙහිදී බුදුන් හමුවීමට පැමිණෙන කෝසල අධිරාජ්යා වූ පසේනදී කොසොල් රජතුමා හා බුදුන් අතර ඇතිවූ සාකච්ඡාවේදී රජු ” ස්වාමීනී දෙවියෝ ඇත් ද? යන ප්‍රශ්නය අසයි. මෙහිදී එම ප්‍රශ්නයට පිලිතුරක් දීම වෙනුවට, රජු විසින් එවැනි ප්‍රශ්ණයක් ඇසීමට හේතුව විමසන බුදු හිමියන් කුමක් නිසා එසේ දෙවියන් ඇත්දැයි අසන්නේ දැයි රජුගෙන් විමසයි. මෙම ප්‍රශ්නයට උත්තර දෙන රජු, තමන්ගේ මුල් ප්‍රශ්නයේ ස්ථාවරය වෙනස් කරමින් දෙවියන් ඇත් ද? වෙනුවට දෙවිවරු මෙහි පැමිණෙත් ද හෙවත් මනුෂ්‍යත්වයට පත් වන්නේදැයි අසයි. මෙම දෙවෙනි ප්‍රශ්නයට පිලිතුරු දෙන බුදු හිමියෝ, ව්‍යාපාද සහිත වූ හෙවත් කිළිටි වූ සිත් ඇති දෙවිවරු මෙහි උපදින බවත්, එසේ නොවන දෙවිවරු නො පැමිණෙන බවත් ප්‍රකාශ කරයි.

ඉන්පසු කොසොල් රජතුමා තවත් ප්‍රශ්නයක් බුදුහිමියන්ගෙ අසයි. ස්වාමිනි, බ්‍රහ්මයා ඇත්දැ යි ? අසයි. එයට ද පෙර පරිදි ම බුදු හිමියන් එම ප්‍රශ්ණය ඇසීමට හේතුව අසයි. මෙම දෙවන ප්‍රශ්නයට උත්තර දෙන කොසොල් රජතුමා මුල් අවස්ථාවේදී මෙන් ම බ්‍රහ්මයෝ මිනිසත් බවට එන්නේ ද, නැතහොත් නො එන්නේ දැයි අසයි. මෙම දෙවන සංශෝධිත ප්‍රශ්නයට ව්‍යාපාද සහිත වූ හෙවත් කිලිටි වූ මනස් ඇති බ්‍රහ්මයෝ මෙහි උපදින බවත්, එසේ නොවූවෝ මෙහි නූපදින බවත් ප්‍රකාශ කිරීමෙන් පසු සාකච්ඡාව නිමාවට පත්වේ.

පාලි පිටක ග්‍රන්ථවලට අනුව දෙවිවරුන් යන නමින් හැඳින්වෙන ජීවීන් වර්ගයක් මෙම ලෝක ධාතුව තුළම වාසය කරන බව බුද්ධත්ව ඥානයෙන් ලබාගත් දැනුම පිළිබද කරන විස්තරයන්හිදී පැහැදිලිව දැක්වේ, ( සෝ ඉමං ලෝකං සදේවකං සමාරකං සස්සමණ භ්‍රාහ්මණිං සදේව මනුස්සනං සයං අභිඤ්ඤා, සච්ඡිකත්වා පවේදේසී) යන පිටක ග්‍රන්ථයන්හි නිතර දැක්වෙන ප්‍රකාශනයෙන් මෙම මනුෂ්‍ය ලෝකය දෙවියන් සහිත ලෝකය වශයෙන් දැක්වේ. එනමුත් බුදුන් විසින් දෙවිවරුන් වශයෙන් හඳුන්වා ඇති ජීවී වර්ගය සමාජ ව්‍යවහාරයේ පවත්නා දෙවිවරුන් හා කිසිසේත් ම නො සැසදෙන බව කිව යුතු ය.  

මෙම ලෝක ධාතුව තුළ වාසය කරන අනෙක් සියලු සත්ව වර්ගයන් මෙන්ම දෙවිවරු ද තාවකාලික ආත්ම ලාභයන්ගෙන් යුක්ත වන්නෝ වෙති. දෙවිවරුන් මනුෂ්‍යන්ට නො පෙන්නාක් මෙන්ම ඒ ඒ දේව වර්ගයන්ට පෙනෙන්නේ තමන් අයත් දේව වර්ගය පමණක් ම බව පෙනේඋපුටා ගැනිම එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා විසින් රචිත බුදු දහම දේවාගමක් කිරීම කෘතියෙන්” පිටක උදා:- දස‍්සනායපි භො රාජා පසෙනදි කොසලො දෙවෙ තාවතිංසෙ නප‍්පහොති. කුතො පන තම‍්හා ඨානා චාවෙස‍්සති වා පබ‍්බාජෙස‍්සති වා’ති. එවමෙව ඛො සෙනාපති, යෙ තෙ දෙවා සබ්‍යාපජ‍්ඣා ආගන‍්තාරො ඉත්‍ථත‍්තං තෙ දෙවා, යෙ තෙ දෙවා අබ්‍යාපජ‍්ඣා අනාගන‍්තාරො ඉත්‍ථත‍්තං, තෙ දෙවා දස‍්සනායපි නප‍්පහොන‍්ති, කුතො පන තම‍්හා ඨානා වාචෙස‍්සන‍්ති වා පබ‍්බාජෙස‍්සන‍්ති වා’ති.  ( භවත්නි, පසේනදි කොසොල් රජ තව්තිසා වැසි දෙවියන් දක්නට ද නො හැකි වෙයි. ඒ දේවස්ථානයෙන් ච්‍යුත කරවන්නේ හෝ යැ නංවන්නේ හෝ යි යනු කොයින් ලැබේ ද? සෙන්පතිය, එපරිදි මැ මිනිසත් බවට එනසුලු යම් දෙවි කෙනෙක් ඇද්ද, ඒ දෙවියෝ යැ නිර්දුඃඛ වූ මිනිසත් බවට එනසුලු යම් දෙවි කෙනෙක් ඇද්ද, ඒ දෙවියෝ යයි ඒ දෙවැදෑරුම් දෙවියන් දක්නට ද නො හැකි යැ. ඒ දේවස්ථානයෙන් ච්‍යුත කරවන්නේ හෝ යැ නංවන්සේ හෝ යැ යනු කොයින් ලැබේ ද?.. කණ්ණකත්ථල සූත්‍රය

===============================================================

English Post related to above  Gods in Buddhism – Professor M.M.J. Marasinghe

 

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22728

Did Buddha say about Ghosts(Peta)? ප්‍රේතයන් ගැන බුදුන් වදාළාද?

සත්වයා අකුසල හෙවත් පාපී ක්‍රියාවන් වෙනුවෙන් නිරයාදී දුකින් පිරි කටුක වේදනාකාරී දුකක් ලබන ආකාරය ලක්ඛණ සංයුක්තයෙන් මනාව පැහැදිලි කෙරෙයි. මෙම සංයුක්ත සූත්‍රයන්හි ඔවුන් හඳුන්වා ඇත්තේ “සත්තා” වශයෙන් වුව ද, අටුවාවෙහි සූත්‍ර නවයකම ඔවුන්ව හඳුන්වා ඇත්තේ ප්‍රේතයන් වශයෙනි. මෙසේ ඔවුන් ප්‍රේතයන් වශයෙන් හැඳින්වීම මජ්ජිම නිකායේ-මහාසිහනාද සූත්‍රයේ දක්වා ඇති වර්ගීකරණයට ද නො ගැළපෙන බව පෙනේ.

මෙම ලක්ඛණ සංයුක්ත සූත්‍රයන්හි කිසිම අවස්ථාවක “ප්‍රේත” යන වචනය යෙදී නැති නමුදු, මුල් සූත්‍ර නමයෙහිම දැක්වෙන සත්වයන් සදහා අටුවාකරු ප්‍රේත යන වචනය යොදා ඇති බව පෙනේ. මුල නිකාය ග්‍රන්ථයන්හි ‘ප්‍රේත” යන වචනය යෙදී ඇති ආකාරය අනුව, මෙම යෙදීම කෙසේ ගැළපේ දැයි විමසිය යුතුය…..

…..ප්‍රේතයන් යන්නෙන් ප්‍රේත ආත්මයට උපන් භූත වර්ගයක් අදහස් කිරීම බුද්ධ කාලයට සියවස් කිහිපයකට පසුව සිදුවූ ගෝත්‍රික ආගමික ඇදහිලි මිශ්‍රවීම නිසා ඇති වූ වෙනස් වීමක් වශයෙන් දැක්විය හැකිය. පශ්චාත් පිටක ග්‍රන්ථ යුගයට අයත් ප්‍රේත වත්ඨු සහ විමාන වත්ථු යන ග්‍රන්ථ මෙන් ම, අට්ඨකථාවලින් ද පෝෂණය කරන ලද්දේ මෙම පසුකාලීන වර්ධනයක් බව සැලකිය යුතු ය. උපුටා ගැනීම එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා විසින් රචිත “ප්‍රත්‍යක්ෂය සහ විශ්වාසය” ග්‍රන්ථයේ පිටු අංක 92 සිට 95

අපගේ අදහස් දැක්වීම:මාරසිංහ මහතාගේ ඉහත විග්‍රහයට අනුව, එක් සූත්‍රයක් ගෙන විග්‍රහ කර බැලීමේදී ම මාරසිංහ මහතාගේ ඉහත විග්‍රහය මැනැවින් සනාථ වෙනවා. සංයුක්ත නිකායේ, නිදාන වග්ගයේ එන ලක්ඛණ සංයුක්තයේ මුල්ම සූත්‍රය වන 7.1.1. අට්‌ඨිසඞ්ඛලික සූත්‍රය පරිශීලනය කළවිට බුදුරජාණන් වහන්සේ අකුසල් කර ඇටසැකිල්ලක් බවට පත්වූ සත්වයෙක් ට කිසිම නමක්( ප්‍රේත යනුවෙන්) නම් නො කර බවට. බලන්න පරීක්ෂාවෙන් පාළියේ  “අට‍්ඨිකසඞ‍්ඛලිකං” කිව්වා මිසක් ප්‍රේතයෙක් නොකී බවට නමුත් සිංහල පරිවර්ථනයේ වරහන් තුල (පරේතයකු දිවැසින්*) සදහන් පාළියේ ප්‍රේත තියා දිවැස් කතාවක් පවා නොමැත. මේ වරහන් තුල සදහන් කිරීමෙන් පෙන්වන්නේ එය මේ සූත්‍ර අටුවාවේ තවත් විග්‍රහ වන බවයි.  බලන්න බුද්ධ වචනය. ගිජුලිහිණියෝ කොටන ඒ ඇටසැකිල්ල සහිත සත්වයා, මහණෙනි! මේ සත්ත්‍වතෙමේ මේ රජගහනුවර ම ගෝඝාතකයෙක්” මොනතරම් සරල ද බුද්ධ වචනය. 

කෙටියෙන් කියනවා නම් බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ගැඹුරුත්වයේ සරලත්වය  ගවඝාතකයා මලාට පසු ගිජුලිහිණියන් විසින් පන්න පන්නා කොටන ඇටසැකිල්ලක සත්වයෙක් ලෙස ඉපදීමයි. මේ සත්වයාට නමක් උන්වහන්සේ නොදුන්නේ ඇයි? අපගේ හැඟීම නම් එහෙම නම් කරන්න ගියා නම් එක එක අකුසල කරල නැවත ඉපදුන සත්වයෝ සේරම වෙන වෙනම නම් කරන්න වෙනවා. අප භාග්‍යවත් සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ එසේ නොකලේ ඇයි කියා වටගාගන්නට පහසු වෙනවා මේ අටුවාකරුවාගේ නම්කිරීම් දෙස බැලූ විගස. (මේ සත්වයන් අටුවාකරුවන් අට්ඨි සන්ඛක පේතයන්, මන්සපේශී පේතෝ,මස් පිණ්ඩ පේතෝ,නිච්චි පේතෝ,අසිලෝම පේතෝ ..  යන ආදී වශයෙන් නම් කරන්න වුනා ) බලන්න බුද්ධ වචනයට දුන් අටුවාව කෙතරම් සංකීර්ණ විග්‍රහයක් ද මෙතන ඉදිරිපත් කරන්නේ කියා.
.
ඊලගට සිංහල පරිවර්ථනයේ ආයෙත් අපභ්‍රන්සයක් කියනවා මේ ගෝඝාතකයාට කියන්නේ (*ගෙරින් නසා ඇටෙන් මස් මුදා විකොට වැටෙන්නෙක්*) සූත්‍රයට දී තිබෙන සින්හල පරිවර්ථනය:- ඇවැත්නි, මෙහි මම ගිජුකුළුපව්වෙන් බස්නෙම් අහසෙහි ගමන් කරණ ඇටසැකිල්ලක් වූ (*ප්‍රේතයකු දිවැසින්*) දිටිමි. (යක්) ගිජුලිහිණියෝත් කවුඩෝත් උකුස්සෝත් ඒ මේ ඇටසැකිල්ල ලුහුබඳිමින් ඉළඇට අතරින් විදිත්. ඒ ඇටසැකිල්ල බැගෑහඬ කෙරෙයි. ඇවැත්නි, ඒ මට “භවත්නි, ආශ්චර්‍ය්‍යෙක් ම ය! භවත්නි, අද්භුතයෙක් ම ය! මෙබඳු වූත් සත්ත්‍වයෙක් වේ ද! මෙබඳු වූත් යක්‍ෂයෙක් වේ ද! මෙබඳු වූත් අත්බැව් ලැබීමෙක් වේ දැ!යි මේ අදහස විය. මේ සිංහල නොගැලපෙන පරිවර්ථනය හොද නිදසුනක් සපයනවා පාළිය ගැන වැඩි විශ්වාසයක් තැබීමේ වැදගත්කම වටහා ගැනීමට.
පාළිය:- ඉධාහං ආවුසො, ගිජ‍්ඣකූටා පබ‍්බතා ඔරොහන‍්තො අද‍්දසං අට‍්ඨිකසඞ‍්ඛලිකං වෙහාසං ගච‍්ඡන‍්තිං. තමෙනං ගිජ‍්ඣාපි කාකාපි කුලලාපි අනුපතිත්‍වා අනුපතිත්‍වා ඵාසුලන‍්තරිකාහි විතුදන‍්ති.1 සාසුදං2 අට‍්ටස‍්සරං කරොති. තස‍්ස මය‍්හං ආවුසො, එතදහොසි: අච‍්ඡරියං වත භො, අබ‍්භුතං වත භො, එවරූපොපි නාම සත‍්තො භවිස‍්සති, එවරූපොපි නාම යක‍්ඛො භවිස‍්සති, එවරූපොපි නාම අත‍්තභාවපටිලාභො භවිස‍්සතීති.
ලක්ඛණ සංයුක්තයේ ඉතිරි සූත්‍ර වල පවා බුදුරජාණන් වහන්සේ මේ සත්වයන් ට ප්‍රේතයන් ලෙස නම් නොකළ අතර ඒ ඒ සත්වයන්ට එක් එක් නම් දීමක් ද නොකල සේක.  ඒ බව තවත් තහවරු කර ගැනීම පිණිස ඔබට ලක්ඛණ සංයුක්තයේ ඉතිරි සූත්‍ර කීපයත් කියවීමට ආරාධනා.  ලක්ඛණ සංයුක්තය

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22699

Priests and lay preachers who put Lord Buddha as a hostage to Eat Meat

බුදුරජාණන් වහන්සේ ඇපයට තබා මස්මාංස කන ගිහිපැවිද අය ඔවුනගේ රසතෘෂ්ණාවට දූෂණය කරන සූත්‍රයක් තමයි මේ ආමගන්ධ සූත්‍රය(2 – 2 ආමගන්‌ධ සූත්‍රය, ත්‍රිපිටකය » සූත්‍ර පිටකය » ඛුද්‌දක නිකාය » සුත්ත නිපාතය » 2. චූල වර්ගය

බුදුරජාණන් වහන්සේ ඇපයට තබා මස්මාංස කන ගිහිපැවිද  දේශකයන්  ඉදිරියට ගෙන එන්නේ  අර මස්කථාව තියෙන පහත සදහන් පදපෙල පමණී.

“ආමගන‍්ධො මම කප‍්පතීති, ඉච‍්චෙව ත‍්වං භාසසි බ්‍රහ‍්මබන‍්ධු; සාලීනමන‍්නං පරිභුඤ‍්ජමානො, සකුන‍්තමංසෙහි සුසඞ‍්ඛතෙහි; පුච‍්ඡාමි තං කස‍්සප එතමත‍්ථං, කථං පකාරො තව ආමගන‍්ධො’’ “

බුදුරජාණන් වහන්සේ මේ සූත්‍ර දේශනාවෙන් මතුකරන වටිනාම ධර්ම විග්‍රහය ඔවුනගේ රසතෘෂ්ණාව නිසා සම්පූර්ණයෙන්ම කනපිට ගහල මස්මාංස කන්න බුදුරජාණන් වහන්සේ අනුදැන වදාළා කියා බුද්ධ වචනය අමු අමුවේ ඝාතනය කරනවා. මෙම සූත්‍රයෙන් බුදුහාමුදුරුවන් මස් කන්න අනුදැල වදාළා කියල ප්‍රකාශ කරනවා නම් මේ සුදුරෙද්දෙන් විලිවසාගෙන සිටින උපාසක චන්ඩාල දේශකයන් සහ චීවරදාරීන්, ඒකම ඇති බුද්ධ වචනය  වෙනස් කිරීමේ පාපයට හසුවන්න.

ඔවුන් නොදන්නෙහි ද බුදුරජාණන් වහන්සෙ  වදාළ සූත්‍ර දේශනාවන් වටහා ගැනීමට එනම්  ගැඹුරුත්වයේ  සරලත්වය හදුනාගන්නට මුලුසූත්‍රයම අවබෝධයෙන් කියවන්න අවශ්‍ය බව. බුදුහාමුදුරුවන් ව ඇපයට තියල මස්මාන්ස කන අය අය ගන්නේ මේ සූත්‍රයේ  3 වෙනුව එන මේ කොටස විතරයි. සිංහල පරිවර්තන බොහෝ දුරට පාළි වචන වලට හරි තේරුම දෙන්නේ  නැති නිසා පාළිය පමණක් මෙසේ සදහන් කරන්නේ 

නමුත් සුත්‍රයෙන් බුදුරජාණන් වහන්සෙ ඉස්මතු කරන්නේ  බුදුහාමුදුරුවන්ගේ නාමයෙන්  ඔබට මස්කෑමට නොවේ. බුදුහාමුදුරුවන්ගේ නාමයෙන් පන්චදුෂ්චරිතය  නො කරන්නයි. තවත් කරුණක් නම් මේ සූත්‍රය දේශනා කරන්නේ කවුරුන් උදෙසා ද? කියන්නේ කවුරුන් ද? ඇයි ඔහු බුදුරජාණන් වහන්සේ බැහැ දකින්නට එන්නේ? මේ ප්‍රස්න වලට පිලිතුරු දෙනවිට බුද්ධ දේශනාවට අරමුණු වූ කරුණ හොදින් වැටහෙනවා ඇත. මාංශ අනුභව කරන්නේ ඒ පිළිබඳ කෙලෙස් සහිතවය. එනම් සතෙකු මරා තිබෙන බව ද, ඒ මාංශයට ගිජු කමින් වැල්ල්දීමද අප සිදුකරයි. බුදුන් වහන්සේ දේශණා කළේ අපගේ මනස පවිත්‍ර කරන ලෙසය. මාංශ අනුභව නොකළද සමහරුන් ගේ ලෝභය, ද්වේෂය සහ මෝහය උපරිමයෙන් ඇත. ඒ ආමගන්ඩ බමුණටද බුදුන් වහන්සේ වදාළේ “ඔහුටම” වූ ධර්මයකි. එනම් ආමගන්ධ බමුණා ගේ මතය වූ “මාංශ ආහාරය නොකිරීමෙන් පමණක් කෙලෙස් නැති කළහැකිය, එලෙස අනුභව කරනවානම් කෙලෙස් ඇති අයකු” ලෙස මතයන් සාදාගෙන සිටි බැවිනි.

ඔබට ඒ බව මෙසේත් ප්‍රකාශ කලහොත්  ” ඔබ දකිනවා මස්මාන්ස කන අයෙක්, ඒ ඒක්කම ඔබ දකිනවා පන්චදුෂ්චරිතයම කරන කෙනෙක්.  කවුරුන් හෝ විමසූ විට මෙසේ , “බලන්න අර මස් කන කෙනා දෙස” කියල  අපි කියන්නේ, මස්  කන එක කෙසේ වෙතත් බලන්න අර පන්චදුෂ්චරියම කරන කෙනා දැක්කම කියලනේ. ඔන්න ඔය වගෙ අදහසකුයි ඔබට මේ සූත්‍රයෙන් හැගවෙන්නේ නැත්නම් ඔබට බුදුරජානන්  වහන්සේ  උකසට තියල මස් කන්න නොවේ. ඔබ කන්න ඕනේතරම් මස්, නමුත් බුදුරජානන් වහන්සේව ඇපයට නො තියා. බලන්න මේ ආමගන්ධ සූත්‍රයෙන් දේශනා වුනු වටිනා ධර්ම කොටස්. මස්කෑල්ලක් ගැනද මේ බුදුරජාණන් වහන්සේ දිගින් දිගට විග්‍රහ කරන්නේ?

244.‘‘පාණාතිපාතො වධඡෙදබන‍්ධනං, ථෙය්‍යං මුසාවාදො නිකතිවඤ‍්චනානි ච; අජ‍්ඣෙනකුත‍්තං, පරදාරසෙවනා, යෙ ඉධ කාමෙසු අසඤ‍්ඤතා ජනා,රසෙසු ගිද‍්ධා අසුචිභාවමස‍්සිතා අවසානව න මච‍්ඡමංසානමනාසකත‍්තං අනාසකත‍්තං ,න මංච‍්ඡමංසානානාසකත‍්තං න නග‍්ගියං නමුණ‍්ඩියං ජටාජල‍්ලං; ඛරාජිනානි නාග‍්ගිහුත‍්තස‍්සු සෙවනා, යෙ වාපි ලොකෙ අමරා බහූ තපා; මන‍්තාහුතී යඤ‍්ඤමුතූපසෙවනා,  සොධෙන‍්ති මච‍්චං අවිතිණ‍්ණකඞ‍්ඛං.

ඒ එක්කම ලිහිණින් මරණ එක ගැන තිබෙන  මේ සූත්‍රයත් ඔය ආමගන්මධ සූත්‍රයත් එක්ක සන්සන්දනාත්මකව බලන්න.

7.1.3. මාංසපිණ්‌ඩ සූත්‍රය– සංයුත්‌ත නිකාය » නිදාන වර්ගය » 7. ලක්ඛණ සංයුක්තය » 1. ප්‍රථම වර්ගය 364. >> ඇවැත්නි, මෙහි මම ගිජුකුළු පව්වෙන් බස්නෙම් අහසෙහි ගමන් කරණ මස්පිඩක් (වූ ප්‍රෙතයකු) දිටිමි. ගිජුලිහිණියෝත් කවුඩෝත් උකුස්සෝත් ඒ මෙය ලුහුබඳිමින් කඩා කත් ,ඉරා කත්. ඒ මස් පිඩ දබැගෑහඬ නගයි … මහණෙනි ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ … මේ සත්ත්වතෙමේ මේ  රජගහනුවරම ලිහිණි වැද්දෙක් විය. … ඒ කර්මයාගේ විපාකාවශේෂයෙන් මෙබඳු අත් බැව් පිළිලැබීමක් විඳී යි වදාළසේක.

ආශ්‍රිත ලිපි සහ ග්‍රන්ථ:-
  • මාංශ අනුභවය සහ කෙලෙස් වලින් මිදීම:- මේ පිළිබඳව ලියවී ඇති ලිපි විශාල ප්‍රමාණයක් අපි කියවා ඇත්තෙමු. මට සිතෙන පරිදි හා වැටහෙන පරිදි, බුදුන් වහන්සේ නොයෙක් සූත්‍ර වලින් මේ ගැන දේශනා කළහ.

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22663

As a Buddhist you don’t need to be afraid – Ven.Ajahn Brahmavamso.

 

Based on a talk given by Ajahn Brahmavamso to lay people at the Dhammaloka Buddhist Centre, Nollamara, Western Australia, on 19th of October 2001

Sometime ago, I was invited to the West Perth Observatory as part of the Centenary Federation celebrations in Western Australia. The youth groups of W.A. organised all the events. One of the events they presented was entitled ‘Our Place in Space’. The idea was to try and find out whether the future would be one which followed science or one which would follow religion. They wanted to see how those two, so called contradictory approaches to life, would pan out into the future. So they invited representatives from a couple of religions. I represented the Buddhists, and a teacher from a prestigious Christian school represented the Christians. The State Astronomer and a young person from the University of WA, who was about to get a PhD in physics, were also on the panel, representing Astronomy and Physics.

Download

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22631

Are there any miracles in the relics to identify them? Bhikkhu Rerukane Chandawimala

ධාතූන් වහන්සේලා හැඳින ගැනීමට ඒවායේ යම් කිසි ප්‍රාතිහාර්ය දැක්වීමක් ඇත්තේ ද?‍ පූජ්‍ය රේරුකානේ චන්දවිමල මහනායක හිමියන් විසින් රචිත “ධර්ම විනිශ්චය “ නම් කෘතියෙන් පිටපත් කරගන්නා ලදී.(.(පිටු අංක 32) 

ධාතූන් වහන්සේලාය කියන්නේ පිරිනිවන් පා වදාළ තථාගතයන් වහන්සේ ගේ ශ්රී දේහය ආදාහන කිරීමෙන් පසු නො දැවී ඉතුරු වූ කොටස්වලට ය. ඒවාට ධාතුය කියන්නේ දැනීමක් නැති නිසා ය. සත්ත්ව පුද්ගල භාවයක් නැති නිසා ය.

සත්ත්ව පුද්ගල භාවයක් නැති ඒ ධාතූන් ප්‍රාතිහාර්ය දැක්වීමක් නො කරන බව කිව යුතු ය.

Are there any signs of miracles to identify the relics?

Relics are the unburned parts of the Lord who passed away after cremation. They are called relics because they have no feeling. Therefore, it should be said that relics do not perform miracles.

පිටුව බාගැනීමට

 

මෙම සම්පූර්ණ  “ “ධර්ම විනිශ්චය “ පොත පහත වෙබ් පිටුවෙන් ඔබට බා ගත හැක. 

ධර්ම විනිශ්චය

 

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22527

How to Become a Monk in Thailand

Ever considered becoming a Buddhist monk in Thailand? If so, then join the International Dhammadayada Ordination Program (IDOP) at Wat Phra Dhammakaya in Thailand. IDOP gives foreigners an opportunity to ordain as a Buddhist monk, to live in a monastery, and practice the ancient traditions of the Buddha.

Becoming a monk is not easy; however, the most rewarding experience I’ve ever had. Wat Phra Dhammakaya is the world’s largest Buddhist temple in the world and you must come to experience it for yourself.

 

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22496

Sermon has become a job now – Bhikkhu Walpola Rahula

උපුටා ගැනීම, වල්පොල රාහුල හිමියන් විසින් රචිත “සත්‍යෝදය කෘතියෙන්’

එක්තරා ස්ථවිරයන් වහන්සේ නමකට තමා බණකට ආරාධනා කල බවත්, උන්වහන්සේ ආරාධනාව භාරගෙන ‘ බණ පිරිකර වශයෙන් යමක් පූජා කරනවා නම් ‘ එය මුදලින් ලැබෙන්නට සැලැස්සුවොත් ඊට වඩා ප්‍රයෝජනවත් වේය යි කී බවත් ඒ ආරාධනාව කල අයම මා සමග කීය.

දැන් බණකීම එක්තරා රක්ෂාවක් වී තිබේ. ඇතැම් ධර්මකථිකයන් ධර්මදේශනාකොට ලැබූ පිරිකර විකුණා පොහොසත් වී ඉඩම් මිලයට ගෙන තිබෙන බැව්ද ප්‍රකට රහස් ය.

මෙබඳු සිද්ධීන් තවත් දැක්විය හැකිය බණ පිරිකරේ තත්වය මෙසේ හෙයින්, අද ධර්මදේශනාව අතිශයෙන් ම කිළුටුවී තිබේ. මෙතරම් ධර්මදේශනා පවත්වද්දීත් රටේ අපරාධවල අඩුවක් නොවීමට මෙයද එක් හේතුවකි. සම්මාදම මෙන්ම, මේ පිරිකර ද ධර්මදේශනාවලට බලවත් නින්ඳාවක් වී තිබේ.

උපුටා ගැනීම වල්පොල රාහුල හිමියන් විසින් රචිත “සත්‍යෝදය කෘතියේ” පිටු අංක 16

 

පාදක සටහන්:-

>> භික්ෂූන් වහන්සේලා ට මුදල් කැප නැත? – 10. මණිචූළ සූත්‍රය, 8. ගාමණී සංයුත්තය, සළායතනවග්ගපාළි – සංයුත්තනිකාය.  – කිසිම පැවිද්දෙකුට මුදල් කැප නැත. එයට හේතුව මුදල් කැප නම් ඔහුට පංචකාම සම්පත්තියම කැප වෙන්න ට ඕනේ. ඒක නිසා කිසිම පැවිද්දෙක් ට මිලමුදල්, රන්කහවණු කිසිසේත් කැප නැත කියා කෙලින් ම කීවා එයට කිසිම කෙනෙකුට විරුද්ධ වෙන්න බැරි වුනා. .පසුව එතුමා බුදුරජාණන් වහන්සේ සම්මුඛ වෙන්න ගිහින් මේ කාරණය පැවසුවා. භාග්‍යවතුන් වහන්ස මා රාජසභාවේ ඒ කියූ කථාව භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ දේශනයට සංසන්දනය වෙනව ද කියා මට දැන ගන්න ඕනේ.

බුදුරජාණන් වහන්සේ වදාළා එසේ ය ගාමිණී. යම්කිසි කෙනෙකුට මුදල් කැප නම් ඔහුට පංචකාම සම්පත්තිය ම කැප වෙන්න ඕනේ. ඒ මොකද මුදලින් කරන්න බැරි දෙයක් නැහැ. එම නිසා ඔබේ කථාව මගේ දේශනයට සංසන්දනය වෙන වා කියා බොහෝම සතුටින් අනුමත කළා.

 

>>12. සත්‌තසතිකක්‌ඛන්‌ධකය – චුල්ලවග්ගපාළිය,  විනය පිටකය ඇවැත්නි, එක් සමයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ රජගහ නුවර ඒ වෙහෙරෙහි දී ම ආයුෂ්මත් උපනන්ද ශාක්‍යපුත්‍රයා ඇරබ රන්රිදී ප්‍රතික්‍ෂේප කළසේක. ශික්ෂාපදයක් ද පැනවූයේක. 

 

>>  සංගයාවහන්සේ සහ මුදල් පරිහරනය  බලංගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රී මහනාහිමි සහ අනගාරික ධර්මපාල තුමා අතර හමුවීම 

එවකට අවුරුදු 23 ක් වයසැති තරුණ වයසේ පසුවූ ආනන්ද මෛත්‍රී  නාහිමි කිසිම විටක මුදල් පරිහරනය නොකළ අතර ධර්මපාල තුමාට දුන් පිලිතුරු විශ්ලේෂනය කිරීමේදී උන්වහන්සේගේ ධම්ම අවබෝධය ඉතා හොදින් අපට වටහා ගත හැකි අතර බුදුරජාණන් වහන්සේ පැනවූ විනය නීති ඒ අයුරුන්ම පිළිපැදි ශ්‍රේෂ්ඨ හිමි නමකි. අද දවසේ දානමාන පිංකම් ආදීයේ යෙදෙන පිංවතුන් මේ ගැන සිහියේ තබාගෙන කටයුතු කිරීමෙන් බුද්ධ වචනය ඒ අයුරින්ම පිලිපැදීමත් එහි ආනිසංස මෙලොව දීම ලබා ඒ පිං නිවන් අවබෝධය පිණිසම හේතු කර ගනිත් වා! 

අද බහුලව බෞද්ධයන් අතරේ කථාබහට ලක්වන්නාවූ මාතෘකාවක් වන්නේ, සමහර සංගයාවහන්සේලා  මුදල් පරිහරණය කිරීම සහ මුදල් ලබා ගැනීම  චෝදනාවයි. එය බුදුරජාණන් වහන්සේ පැන වූ විනය නීතිය උල්ලංගනය කිරීමක්

මේ ලිපිය කියවීමෙන් ඔබට පසක් වෙන වා ඇති සංඝයාවහන්සේලා ට මුදල් අකැප බව  ඉහත සඳහන් පිටු කීපය කියවීමට/බා ගැනීමට පහත ඇති පිවිසුම් වලට ඇතුළු වන්න.  

 

 

 

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22468

The difference between viññāṇa and paññā – Discussions with Bhikkhu Yogānanda

Discussions with Bhikkhu Yogānanda

……“The difference between viññāṇa and paññā is explained as paññā bhāvetabbā, viññāṇaṃ pariññeyyaṃ: paññā is to be developed, viññāṇa is to be understood. When paññā is fulfilled, viññāṇa is fully comprehended. As in the magic show: to see through the magic is to miss the show.”

The last sentence is a reference to Bhante Ñāṇananda’s short masterpiece The Magic of the Mind.

“In the floodlights of paññā there is no room for the shadows of viññāṇa. The delusion of self-love reflects a world, so there are the two: an I and a world. Reflections on the eye, reflections on the ear, reflections on the mind: taking these reflections that fall on the senses as true, the materialists go looking for a world out there. When the Buddha called all of that a mere illusion, he meant all, including concepts. That’s why it is said sabba dhammakkhayaṃpatto vimutto upadhisaṅ- khaye. Mind and dhammas are the last resort of delusion.”…Extracted from Questions & Answers On Dhamma by Bhikkhu K. Ñāṇananda

 

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22425

A Infinite world with a infinite knowledge vs ‘a finite world with a finite knowledge

Purana Kassapa, O sire Gotama, claims to be omniscient and all-seeing; he claims to have perfect knowledge and vision saying : ‘While walking, standing, sleeping and lying awake, knowledge and vision is ever-present to me.’ And he has declared: ‘I abide knowing and seeing an infinite world with an infinite knowledge.‘ But Gotama, this Nigantha Nathaputta too, claims to be omniscient and all-seeing; he too claims to have perfect knowledge and vision saying: ‘While walking, standing, sleeping and lying awake, knowledge and vision is ever present to me.’ And he has declared: ‘I abide knowing and seeing a finite world with a finite knowledge.‘ Out of these two professors of knowledge, sire Gotama, who contradict each other, which one has spoken the truth and which one the falsehood ?”—

The Buddha, however, refuses to act as arbiter in this conflict of viewpoints. Instead, he says: “Enough O Brahmins, let that be.1 Let be your question: Out of these two professors.  of knowledge who contradict each other, which one has spoken the truth and which one the falsehood?” Brahmins, I will preach to you the Dhamma. Listen attentively ……. ” And he did preach it, pointing out, in the course of it, that in the terminology of the noble ones, ‘the world’ is defined as the five strands of sense-pleasures and that the ‘end of the world’ is Arahantship itself. 

One might wonder why the Buddha set aside such a clear-cut question. For one thing, ‘the world’, according to the Buddha, had to be redefined, so as to bring out its phenomenal nature. But there is probably another reason. Both worthies involved in this contest for supremacy claimed omniscience, but whereas the former saw ‘an infinite world with a infinite knowledge’ the latter saw ‘a finite world with a finite knowledge’.1 Now, the former could, within the bounds of logic, point out a flaw in the latter’s position: “You are seeing a finite world because your knowledge is limited……read more..  (page no 21-22 – Magic of the Mind –  Bhikkhu K. Ñāṇananda

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22441

Did Buddha order people to make Buddha statues and order them to be worshiped? Ven Rerukane Chandawimala Thero-

බුද්ධප්‍රතිමා තනා ඒවාට වැඳුම් පිදුම් කරන ලෙස බුදුරජාණන් වහන්සේ නියම කළ සේක් ද?පූජ්‍ය රේරුකානේ චන්දවිමල මහනායක හිමියන් විසින් රචිත “ධර්ම විනිශ්චය “ නම් කෘතියෙන් පිටපත් කරගන්නා ලදී.(.(පිටු අංක 17 – 18) 

මෙයට දිය යුතු කෙටිම පිළිතුර නම්, ඒ වැනි නියමයක් තථාගතයන් වහන්සේ විසින් නො කරන ලද්දේය. කියා ය. අනුන් ලවා ගරුබුහුමන් කරවා ගැනීමේ ආශාව – වැඳුම් පිදුම් කරවා ගැනීමේ ආශාව බුද්ධාදි මහෝත්මයන් වහන්සේලාට නැත. සියලු කෙලෙසුන් නසා සිටින ආර්‍ය්‍යයන් වහන්සේලාට ඒ ලාමක අදහස් කොයින් ද? 

Download

මෙම සම්පූර්ණ  “ “ධර්ම විනිශ්චය “ පොත පහත වෙබ් පිටුවෙන් ඔබට බා ගත හැක.

ධර්ම විනිශ්චය

 

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22397