TOP 3 funny excuses Buddhists use to eat meat

The funniest of the Buddhists monks are the ones who make websites and YouTube videos spending their entire life trying to convince us that it’s okay to eat meat. Their life’s goal is to somehow prove that Buddha ate meat. They spend sleepless nights breaking code in Buddha’s teachings to find one more ridiculous reason to eat meat. Wherever they go they only talk about how eating meat is not a barrier to attain enlightenment. They hate vegetarians and condemn them as fools who will never attain enlightenment. That’s all they do, day in and day out. They’re the best spokespersons for meat brands because they do a pretty good job giving more reasons to kill animals for meat.

Majority of Buddhists are total hypocrites (including myself for a long time) when it comes to eating meat. One of the fundamental teachings and an absolute necessity for being a Buddhist is “Meththa” (Pali) – a combination of love, kindness and compassion to all animals. Here are the top 3 funny excuses used by most Buddhists to eat meat:

1. Buddha gave permission to eat meat

We all need to eat to live, although I accept some people live only to eat. But humans are no longer in Stone Age. We are not the cavemen who didn’t have the brain power to develop tools and methods to grow plants for food. We live in the 21st century with technologies from drip-irrigation to genetic-modification to make more than enough plant-based foods for the humanity. Ironically a large part of that production is fed to animals in industrial farms to make meat and dairy. The farm cattle alone consume a quantity of food equal to the caloric needs of 8.7 billion people, more than the entire human population on Earth. Since we don’t have to kill animals anymore to survive, killing animals for meat is really a choice.

Buddha indeed has given an interesting excuse to his disciples and followers to eat meat. He had said if you haven’t seen it’s meat, if you haven’t heard it’s meat or if you have no doubt it’s meat, then it’s okay-meat. This has been somewhat twisted by the obviously meat-loving disciples by later adding that what Buddha actually meant was “if you haven’t seen, heard or has no doubt the animal was killed for you, then it’s good-meat”.  You know, there’s good-meat and bad-meat depending on how you kill the animal!

But seriously, is there any such meat you haven’t seen, nor heard nor doubted to be meat?

Do you not see the meat you buy? Do you not hear the shouting of the fish vendor? Do you not see and hear the funny chicken advertisements on TV? Okay, for argument sake let’s say you didn’t see or hear what you are eating is meat, in fact you are told it’s not meat… But then are you telling me that you don’t notice it when you put it inside your mouth? Are you telling me that you don’t feel the taste on your tongue or the texture when you chew? If so, you have a serious problem in your senses. For people who wanted a flowchart to figure out good-meat, Buddha gave a clever answer because no meat that is consumed falls into those three qualifiers.

Even if we take the twisted version which states that it’s not meat, but the killing of the animal what matters, it is ridiculous to think that a modern-day consumer doesn’t see or hear that the meat they consume came from an animal killed for them, i.e. the consumer. The Marketing Teams of those meat companies and brands spend a lot of time and money understanding their consumer i.e. YOU and your meat eating habits and delivering those meat products to suit you. Why on Earth would the animals be killed if it’s not for the consumer? Oh, I know! you’re saying it wasn’t killed for you “personally”! And this is where it gets really hypocritical. 

2. Buddha only said not to kill animals, so it’s okay to eat animals killed by someone else

One of the cornerstones of Buddhism is utmost “love-kindness-compassion” to all animals. It is repeated over and over throughout his various teachings. In fact, he said that one must have the love, kindness and compassion to all animals as much as a “mother would love, be kind and feel for her only child”. Somebody asked me what about the mothers who kill their baby… I told him to go home and look up the word analogy. I’ve heard some twisted and hilarious interpretations of this particular teaching, I’m not going to even mention them here. The point is, Buddhists are essentially, fundamentally, absolutely loving, kind and compassionate people.

In the age of social media it is impossible to not see or hear or doubt the cruelty of meat and dairy industry. Do you think that animals willingly sacrifice their flesh for you? It is impossible to be ignorant of the millions of chickens being boiled alive, millions of chicks being crushed alive, billions of fish, small and large being suffocated daily, millions of goats, pigs and cows being beaten up and butchered daily, millions of calves grinded after a few days of birth, millions of other animals including rare species killed for meat and other products. Over 150 Billion animals are slaughtered ever year. It’s supply and demand. You keep eating, they keep killing. They keep killing, you keep eating.

One of the occupations that is frowned upon by Buddha is the meat industry. If Buddha actually suggested there is indeed this illusive good-to-eat-meat then why would he disapprove producing and selling meat? He should’ve said it’s okay to kill animals for meat as long as you don’t tell the buyer that it’s for them! Or Could it be that he had utmost love, kindness and compassion to all animals and therefore rejected any form of animal cruelty let alone killing animals?

For a Buddhist who meditates by focusing his thoughts to give utmost love and compassion to all animals; for a Buddhist who shout out verses of Buddha’s teachings such as “may all animals be happy”; for a Buddhist who constantly promises not to hurt any animal’s life, and then turning around and eating meat is utterly ridiculous.

3. Eating Meat is no different from eating Dhal

This is usually the last excuse in the book. You jolly well know it’s against the fundamentals of Buddhism (religion or philosophy) to eat meat because Buddhism can’t be both “Ahimsa (non-violent) and “Himsa (violent)”. You can’t have it both ways! So then, the pundits who claim to have mastered the deepest teachings of Buddha (which describes the construction of the self and the path to break the cycle of re-formation) yet who still can’t control their own taste buds to start with, preaches us that as long as you don’t crave for meat, it’s okay to eat it. They’re abusing another cornerstone of Buddhism which is “craving leads to suffering” as an excuse to eat meat.

It’s actually a jealous attack against vegetarians and vegans because what they are suggesting is vegetarians crave for plant-based foods and therefore you get the same Karmic reaction as by craving for meat. It’s not surprising for a meat craving Buddhist to think that vegetarians choose to be vegetarian because they crave for non-meat foods. It doesn’t occur to them perhaps vegetarians don’t eat meat because they are actually loving, kind and compassionate people, who doesn’t want any harm done to animals!!!

Of course there are vegetarians who still crave for the taste of meat and that’s why we have Soya products with chicken or prawn flavours. But the point is not about vegetarians vs meat-eaters or Karmic craving for meat or soya-meat. The reason why we should not eat meat is because meat is fundamentally against the principle of love, kindness and compassion. I would argue that a true Buddhist must stand against all forms of animal cruelty.

Meat and dairy industries are not only cruel, but detrimental to the planet. Animal agriculture is the second biggest contributor to global warming. It takes over 10 times more fossil fuel to produce a calorie of animal protein, than a calorie of plant protein. Methane which is 25 times worse than CO2; and Nitrous Oxide which is 300 times worse than CO2 are two gasses produced largely by the meat and dairy industries. Do you know that you can save 50% more CO2 by going vegan than buying a Prius? Do you know that it takes over 100 times more water to make meat than wheat? (more facts)

Meat eaters are responsible for more than double the amount of greenhouse gasses than vegans. So even if you can’t find a reason in Buddhism to stop eating meat, and you don’t believe in concepts like love, kindness and compassion; perhaps scientific evidence might make you think otherwise. Because after all, Buddhists are supposed to evaluate their observations, look at facts, critically analyse them and come to a conclusion on their own intellect.

Do you know any other funny excuses Buddhists use to eat meat? Please comment below.

Reference2.1.5 ජීවක සූත්‍රය » මජ්‌ඣිම නිකාය » මජ්ඣිම පන්නාසකය » 1. ගහපති වර්ගය:

Above Article was written by Mr Eranda Ginige – Author, Social Entrepreneur  

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22883

Poor Commentary on Puttamansa Sutta by Atuwa – අටුවා විසින් පුත්තමාංස සූත්‍රයට දී ඇති බොළද විවරණය

පුත්‍ර මාංශ සූත්‍රය හා එයට අටුවාව දී ඇති බොළද විවරණ විග්‍රහය

පුත්‍ර මාංශ සූත්‍රය නිදානසංයුත්තං, නිදානවග්ගපාළි, සංයුත්තනිකාය  

පුත්‍ර මාංශ සූත්‍රයේ බුදුරජාණන් වහන්සේ වදාළ උපමා කථාවට අනුව බුද්ධ වචනය පහත අයුරින් වූවත්, (මග වියදමක් ගෙන, කාන්තාර මාර්ගයකට පිළිපන්නාහුය. ඔවුන්ගේ ප්‍රියවූ, මනාපවූ, එකම දරුවෙක්ද වූයේය. මහණෙනි, පසුව කාන්තාර මාර්ගයේ ගමන්ගත් ඒ අඹු සැමි දෙදෙනාගේ යම් සුළු මගවියදමක් වීද, එය ක්ෂයවීමට, අවසන්වීමට යන්නේය. ඔවුන්ට කාන්තාරය තරණය කළ නොහැකිවූයේය, ඉතුරු වූයේද විය. මහණෙනි, ඉක්බිති ඒ අඹු සැමි දෙදෙනාට මේ අදහස ඇතිවූයේය. අපේ යම් සුළු මග වියදමක් වීද, එය වනාහි වියදම්වී අවසාන විය. මේ කාන්තාරයද අවසන් නොවූයේ, ඉතුරු විය. ඒකාන්තයෙන් අපි මේ ප්‍රිය මනාප එකම දරුවා මරා, ඝන තුනී වශයෙන් (මස්) දෙකොටසක් කොට, පුත්‍රමාංශ කන්නාහු දෙදෙනාම මේ ඉතුරුවූ කාන්තාරය එතර කරන්නෙමු. නැතහොත් තුන්දෙනාම විනාශ වන්නෙමුය කියායි. “මහණෙනි, අනතුරුව ඒ අඹු සැමි දෙදෙනා ඒ ප්‍රියවූ, මනාපවූ; එකම දරුවා මරා, ඝන-තුනී වශයෙන් (මස්) දෙකොටසක් කොට, පුත්‍රමාංශ කන්නාහු,…….

නමුත් අවාසනාවක ට අටුවාවට අනුව අද මෙම සූත්‍රය සමාජගත වී ඇති බොළද කථාව වන (කෙටියෙන්):- දරුවා මවගෙන් පියාටත්, පියාගෙන් මවටත් මාරු වීමේ දී දරුවා මිය ගිය බවත් ය.  මෙතනට එකතු තිබෙන ඉහත සදහන් ඉතා ලාමක, බොලඳ කථන්දරය නිසා මේ වටිනා බුද්ධ දේශනාවේ අගය අඩුවෙන වා සේම, මේ බොළද කථාන්දරය නිසා බුද්ධ වචනය වෙනස් වන ආකාරය කෙතරම් ද කියා හඳුනා ගැනීම වටින වා සම්පූර්ණ පුත්‍ර මාංශ සූත්‍රය කියවා. 

බුදුරජාණන් වහන්සේ “ආහාරයට” තිබෙන තෘෂ්ණාවේ ස්වාභාවයේ තරම අපට වටහා දීමටයි මෙම උපමා කථාව දේශනා කොට වදාළේ. මෙය උපමා කථාවක් බව අවබෝධ නොවූ නිසාවෙන් මේ බොළද කථාන්දරය ධර්මයට පසු කාලීනව එකතු වී ඇති බවයි අපට පෙනෙන් නේ.

හොඳින් කියවා බලන්න, මෙම සූත්‍රයේ බුද්ධ වචනය අද සමාජයෙන් ඈත් වී ඇති ආකාරයට හොදම උදාහරනයක් මේක.

සූත්‍රය පාළියෙන් සහ ආසන්න වශයෙන් සිංහල පරිවර්තනය කියවීමට , 3.පුත්‍ර මාංශ සූත්‍රය

=========================

පුත්‍ර මාංශ සූත්‍රයට දී තිබෙන අටුවාව

බුදුන් අරමුණු කල ආහාරයට තියෙන තෘෂ්ණාව පෙන්වන්න දේශිත මෙම උපමාකථාව. අටුවාව විසින් බොළද කරල බුද්ධ  වචනය දී තිබෙන අටුවාව පරීක්ෂා කිරීමේ දී වැටහෙන්නේ අටුවාකරු මෙය උපමා කථාවක් ලෙස හඳුනා නැති බවයි.  අටුවාකරු බුදුන්ගේ උපමා කතාව එහෙම පිටින්ම කනපිට පෙරලලා තියෙන අන්දම වටහා ගෙන දන්නේ බුදුරජාණන් වහන්සෙ පමණී කියන තැන සිට එහි වටිනාකම වටහාගෙන මේ කෙටි ආයුෂ ඇති අප  සියල්ල බුද්ධ වචනය ඇසුරෙන් වටහා ගන්නවා මිසක් අටුවාව ගැන විශ්වාසය තබා නො ගැනීමේ වැදගත්කම මෙයින් වටහා ගන්නට පුළුවන්. ඒ වගේම අපිට බුදුරජාණන් වහන්සේ පරිනිබ්බාන සූත්‍රයේ බුදුන් වදාළ සතර මහා අපදේශයන්(83 තත්‍ර ඛො භගවා භික‍්ඛූ ආමන‍්තෙසි: “චත‍්තාරො’ මෙ භික‍්ඛවෙ, මහාපදෙසෙ දෙසිස‍්සාමි. තං සුණාථ, සාධුකං මනසිකරොථ, භාසිස‍්සාමී…) හරහා නියම බුද්ධ වචනය හදුනා ගැනීමේ ක්‍රමයන් ද, දී තිබෙන නිසා බුදුරජාණන් වහන්සේ දැන් අප අතරේ නැහැ කියන්න කිසිකෙනෙකුට නොහැකි වෙනවා ඇත්තේ උන්වහන්සේගේ දහම තියෙන නිස යි.

මෙන්න අටුවාවේ බුද්ධ වචනයට දී ඇති දුර්වල බොළද කථාන්දරය 

පුත්තමංස සූත්‍ර වර්ණනාව -අටුවාව

මේ පුතු මැරිමට මම අසමත් වෙමි”යි කීවාය. මෙලෙස මේ මවු-පිය දෙදෙන වෙත යමින් ම දරුවා මැරී වැටුණි. ඔවුහු එය දැක හඬා වැලපී සූත්‍රයේ දැක්වෙන අයුරින් මස් ගෙන කමින් පිටත්ව ගියහ.  https://tipitaka.lk/atta-sn-2-1-7-3

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22873

Comments/Criticisms that distort Buddha’s word – මස්මාන්ස කෑම සදහා බුද්ධ වචනය විකෘති කරන අටුවා/ටීකා

මස්මාංශ අනුභවයට තිබෙන රසතෘෂ්ණාව නිසා බුදුහාමුදුරුවන්ව ඇපයට අරගෙන බුදුරජාණන් වහන්සේගේ නාමයෙන් මස්මාන්ස අනුභවයට අටුවාචාරීන් පුදුමාකාර වෙහෙසක් දරා බුද්ධ වචනය අටුවා ටීකා හරහා විකෘති කර ඇති අන්දම  සවිස්තරාත්මක විග්‍රයකට යනවිට, අටුවාචාරීන්ට සහ ඔවුනගේ අනුගාමිකයින් වන බුදුන්ගේ නාමයෙන් මස්මාංශ අනුභවය කරන සමහර සන්ඝයා වහන්සේලා සහ ගිහි   දේශකයන්ට පුලුවන් වුනා පශ්චාත් පිටක ග්‍රන්ථයන්(මෙය ප්‍රථම ධර්ම සංගායනාවෙන් පසු ගොඩනැගී සත වර්ෂ ගණනාවක් තිස්සේ සංවර්ධනය වීමෙන් පසු අද මේ තත්වයට පත්ව  ඇත.) හරහා  ඔවුනගේ මස්මාංශ පරිභෝජනයට බුදුරජාණන් වහන්සේව ඇපයට ගන්න. එයට උදාහරනයන් වශයෙන් ආමගන්දී සූත්‍රය වගේ  සූත්‍රත්  බුද්ධඝෝෂගේ කම්ම සරික්ඛතා සංකල්පය නොහොත් සමාන කර්මයන්ට සමාන විපාක නමැති මිත්‍යාදෘෂ්ඨිය, ප්‍රේත වත්ථු සහ විමාන වත්ථු හරහා ඇතුල් කර ඒ හරහා බුදුන්ගේ නමට බැර කරන්න. ඒක බුදුන්ට කල අපවාදයක්, අගෞරවයක්,  බුද්ධ  වචනය විකෘති  කිරීමක්. ( මේ සදහා විස්තරාත්මක විග්‍රහය මෙම වෙබ්පුටුවේ ඇත.  බුදුවදනට පටහැනි, බුද්ධඝෝෂ හිමියන්ගේ කර්ම විග්‍රහය බුද්ධඝෝෂ කම්ම සරික්ඛතා සංකල්පය නොහොත් සමාන කර්මයන්ට සමාන විපාක

දැන් නැවත අප පෙන්වූ වනිජ්ජා සූත්‍රයෙන් බුදුන් තහනම් කල මස්මාන්ස වෙළදාම කෙසේ ද අටුවාව විකෘති කරන්නේ මස්කෑම සදහා කියල බලමු. “මංසවණිජ්‌ජා අකරණීයා” බුදුන් මස් වෙළදාම තහනම් කරපු ගමන් මේ මස්මාංශ කන අයගේ ප්‍රධාන හේතු කාරකය එතනින්ම නැසෙන වා. මොකද බුදුන් දෙසූවේ හේතුපල දහමක් (දැන් මෙය අවබෝධයෙන් විග්‍රහයක යෙදෙන විට බලන්න බුදුරජාණන්ගේ හේතුපල දහම මෙතනටත් ලස්සනට ගැලපෙන ආකාරය. බුදුරජාණ්න් වහන්සේ හේතුව නසන්නනයි ධර්මය දේශනා කොට වදාළේ. සතුන් මරන්නෙත් නැත්නම්, මස් වෙළදාම් කරන්නේත් නැත්නම්  ඔබ කෙසේ ද මස්මාංශ අනුභවය කරන්නේ??) බුදුරජානන්වහන්සේ මේ සූත්‍රයෙන් මස්මාන්ස තහනම් කලා ඒකට මරපු සතුන්ගේ  මස් ද, ඉබේ මැරුණු සතුන්ගේ මස් ද කීවේ නැහැ මොකද එහෙම කීවා නම් අපේ උන්දැලෑ කන්න ඕනි වෙනකොට කබරගොයා තලහොයා කරගන්න බව බුදුන් වහන්සේ  දන්න නිසා. එම නිසා දැන් ඉබේ මැරුනු සතුන්ගේ මස් බුදුන්  වැළදුවා කියන කථාවත් ප්‍රතික්ශේප වෙනවා. 

දැන් මෙන්න බලන්න අහෝ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ බුද්ධ වචනය විකෘති කරන හැටි වනිජ්ජාවට දුන් අටුවාවෙන් සහ ටීකාවෙන්. (අප අමතක නො කළ යුතු යි, අටුවාව කියන්නේ බුද්ධ වචනය නොවේ කියල.)

අටුවාව –වණිජ්‌ජාසුත්‌තවණ්‌ණනා

177. සත්‌තමෙ වණිජ්‌ජාති වාණිජකම්‌මානි. උපාසකෙනාති තිසරණගතෙන. සත්‌ථවණිජ්‌ජාති ආවුධභණ්‌ඩං කාරෙත්‌වාතස්‌ස වික්‌කයො. සත්‌තවණිජ්‌ජාති මනුස්‌සවික්‌කයො. මංසවණිජ්‌ජාති සූකරමිගාදයො පොසෙත්‌වා තෙසං වික්‌කයො. මජ්‌ජවණිජ්‌ජාති යංකිඤ්‌චි මජ්‌ජං කාරෙත්‌වා තස්‌ස වික්‌කයො. විසවණිජ්‌ජාති විසං කාරෙත්‌වා තස්‌ස වික්‌කයො. ඉතිසබ්‌බම්‌පි ඉමං වණිජ්‌ජං නෙව අත්‌තනා කාතුං, න පරෙ සමාදපෙත්‌වා කාරෙතුං වට්‌ටති.

අටුවාවේ සිංහල තේරුම –“වණිජ්‌ජාති” යනු වාණිජ ශාස්ත්‍රය යි / කර්මය යි. “උපාසකෙනාති” යනු තිසරණ සරණ ගිය කෙනා යි. “සත්‌ථවණිජ්‌ජාති” යනු අයුධ සකස් කර විකිණීම යි. “සත්‌තවණිජ්‌ජාති” යනු මිනිස් වෙළඳාම යි. (මිනිසුන් විකිණීමනොහොත් වහල් වෙළඳාම). “මංසවණිජ්‌ජාති” යනු ඌරන්, මුවන් ආදී සතුන් පෝෂණය කර ඔවුන් විකිණීම යි. “මජ්‌ජවණිජ්‌ජාති” යනු යම් කිසි මද්‍යක් (මදයට හේතු වන දෙයක්) සකස් කර විකිණීම යි. “විසවණිජ්‌ජාති” වස විෂසකස් කර විකිණීම යි. මේ සියලු වාණිජ කර්මයන් තමා නො කිරීම සහ අනුන් උනන්දු කරවීම ද නො කළ යුතු ය. මෙයට අනුව “මංසවණිජ්‌ජාති” යනු ඌරන්, මුවන් ආදී සතුන් පෝෂණය කර ඔවුන් විකිණීම යි. ( අපගේ අදහස:- කොහොමද රසතෘෂ්ණාවේ රග)

අපි දැන් යමු ටීකාව දෙසට  මෙය තවත් විස්තර කෙරේ 

7-8. වණිජ්‌ජාසුත්‌තාදිවණ්‌ණනා – (ටීකාව) –

සූකරමිගාදයො පොසෙත්‌වා තෙසං වික්‌කයොති සූකරමිගාදයො පොසෙත්‌වා තෙසං මංසං සම්‌පාදෙත්‌වා වික්‌කයො

සිංහල තේරුම – “සූකරමිගාදයො පොසෙත්‌වා තෙසං වික්‌කයොති” යනු ඌරන් මුවන් ආදී සතුන් පෝෂණය කර ඔවුන්ගෙන් මස්සම්පාදනය කර විකිණීම යි.

අපගේ විග්‍රහය:– ඔබට වැටහෙනවා නේද අටුවාව සහ ටීකාව බුදුන්ගේ නාමයෙන් මස්මාන්ස කන්න තියෙන රසතෘෂ්ණාවට බුද්ධ වචනය අමු අමුවේ විකෘති කර ඝාතනය කර ඇති අන්දම. 

වනිජ්ජා සූත්‍ර විග්‍රය මෙම වෙබ් පිටුවේ ඇත.  7. වණිජ්‌ජාසුත්‌තං – වණිජ්‌ජාසුත්‌තං, උපාසකවග්‌ගො, පඤ්‌චකනිපාත -අඞ්‌ගුත්‌තරනිකාය

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22854

Gods in Buddhism – Professor M.M.J. Marasinghe

The Gods can be seen, heard and communicate with, but they cannot accept prayer, offering and respond to man’s request.

Buddhist cosmology, unlike the general Indian religious cosmologies is not a cosmographic description of the world. The world or the cosmos in the Buddhist conception does not compromise spatially separate compartments in space. 

Professor Marasinghe’s timely research raises many serious questions for those who have made Ritual Buddhism a mere second class Hinduism adopting any and all rites and rituals totally disregarding the clear teachings of the Buddha.

The evidence in Pali canonical texts is quite clear that the Buddha said there are gods. He has stated that his enlightenment was not complete until he gained the Eight-fold knowledge and insight which surpassed the gods. It is interesting to see how he gained his knowledge of the gods. It was not the result of an inspiration or a vision from an external source or power. It was the result of his acquisition of the higher knowledges.

The Buddha’s knowledge of the gods is not the exclusive right or ability either of the Buddha or of the arahat. It is quite clearly shown that it can be acquired by any one by following the path of spiritual training laid down in Buddhism, after he attains the Fourth Jhana, if he so desires.

Our addition:- From the above pointed out by Mr. Marasinghe, Let us do some analysis, taking the Buddha’s word forward as well.

  • Is there a God in the religion preached by Buddha?
  • What did Buddha mention about God?

When searching for answers to these questions, the first sutras that appear to us are the Kannakatphala and Sangarava Sutras from the Majjima Nikaya.  In this analysis, we refer to another book written by Mr. M. M. J. Marasinghe, “Perception and Belief , which he thoughtfully analyzes the above two sutras, Does God exist? Let us understand how fascinating the answers Buddha gave to the question asked by King Pesenadi

As per Kannakatphala Sutta ,  King Pasenadi Kosala asked “What the Blessed One says, lord, seems reasonable. What the Blessed One says seems logical. But, lord, are there devas?”

Buddha asked “But why do you ask, ‘?” (Mr Marasinghe’s point out:- Here, instead of giving an answer to that question, the Buddha, who asks the reason for asking such a question , The king, who answers this question, changes his stance on the original question: Does God exist? Instead he asks if the gods come here or become human.  Whether the devas come back to this life, lord, or whether they don’t.” Then King changed the subject & asked 

Buddha who answers this second question “Those devas who are afflicted [2] come back to this life, whereas those devas who are unafflicted don’t come back to this life.”

Then King Kosol asked the Buddha another question. Buddha, does Brahma exist? asks As before, Buddha asked the reason for asking that question. King Kosol who answers this second question is the same as the first time…

To read complete Sutta Kannakatthala Sutta

=============================================================================

Sinhala post related to above

Buddhist God Identity (බෞද්ධ දේව අනන්‍යතාවය):- අපගේ එකතු කිරීම:- මාරසිංහ මහතා විසින් ඉහත පෙන්වා දීම තුලින් අප යම් විග්‍රහයක යෙදෙමු බුද්ධ වචනයත් ඉදිරියට ගනිමින්. බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කොට වදාළ දහමේ දෙවියන් සිටී ද? උන්වහන්සේ දෙවියන් ගැන සදහන් කලේ කුමක් ද? මේ ප්‍රශ්න වලට පිලිතුරු සෙවීමේ ද අපට පලමුවෙන්ම මතුවන සූත්‍රයන් වන්නේ මජ්ජිම නිකායේ එන කණ්ණකත්ඵල සහ සංගාරව සූත්‍රයි. මෙම විග්‍රහයට එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා විසින් රචිත තවත් කෘතියක් වන ප්‍රත්‍යක්ෂය සහ විශ්වාසය පරිශීලනය කිරීමේ දී අපට එතුමන් විසින් මනස්කාන්තව විග්‍රහය කරන ඉහත සූත්‍රයන් දෙක, දෙවියන් ඇත් ද? යන්න බුදුරජාණන් වහන්සේගෙන් ඇසූ පැනයට උන්වහන්සේ දුන් පිලිතුරු මොනතරම් චම්ත්කාරද කියා වටහා ගනිමු. 

මජ්ජිම නිකායේ එන කණ්ණකත්ඵල – මජ්‌ඣිම නිකාය » මජ්ඣිම පන්නාසකය » 4. රාජ වර්ගය සහ සඞ්ගාරව සූත්‍රය  – මජ්‌ඣිම නිකාය » මජ්ඣිම පන්නාසකය » 5. බ්‍රාහ්මණ වර්ගය යන සූත්‍ර දෙක සූත්‍ර පිටකයෙහි දැක්වෙන දෙවියන් ඇත් ද? යන ප්‍රශ්නය නගා ඇති අවස්ථා දෙක දැක්වෙන සූත්‍ර වශයෙන් වැදගත් වේ. මෙයින් කණ්ණකත්ඵල සූත්‍රයෙහිදී බුදුන් හමුවීමට පැමිණෙන කෝසල අධිරාජ්යා වූ පසේනදී කොසොල් රජතුමා හා බුදුන් අතර ඇතිවූ සාකච්ඡාවේදී රජු ” ස්වාමීනී දෙවියෝ ඇත් ද? යන ප්‍රශ්නය අසයි. මෙහිදී එම ප්‍රශ්නයට පිලිතුරක් දීම වෙනුවට, රජු විසින් එවැනි ප්‍රශ්ණයක් ඇසීමට හේතුව විමසන බුදු හිමියන් කුමක් නිසා එසේ දෙවියන් ඇත්දැයි අසන්නේ දැයි රජුගෙන් විමසයි. මෙම ප්‍රශ්නයට උත්තර දෙන රජු, තමන්ගේ මුල් ප්‍රශ්නයේ ස්ථාවරය වෙනස් කරමින් දෙවියන් ඇත් ද? වෙනුවට දෙවිවරු මෙහි පැමිණෙත් ද හෙවත් මනුෂ්‍යත්වයට පත් වන්නේදැයි අසයි. මෙම දෙවෙනි ප්‍රශ්නයට පිලිතුරු දෙන බුදු හිමියෝ, ව්‍යාපාද සහිත වූ හෙවත් කිළිටි වූ සිත් ඇති දෙවිවරු මෙහි උපදින බවත්, එසේ නොවන දෙවිවරු නො පැමිණෙන බවත් ප්‍රකාශ කරයි.

Read More ;- Deitification of buddhism (බුදුදහම දේවාගමක් කිරීම)

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22837

Kamma Analysis of Buddhaghosa -Misguided kamma Analysis of Buddhaghosa

බුදුවදනට පටහැනි, බුද්ධඝෝෂ හිමියන්ගේ කර්ම විග්‍රහය

බුද්ධඝෝෂ කම්ම සරික්ඛතා සංකල්පය නොහොත් සමාන කර්මයන්ට සමාන විපාක

බුද්ධඝෝෂ හිමි, කර්මය ගැන කරන විස්තරයේදී  බුදුන්ගේ කර්ම දර්ශනය නියති  වාදයක් බවට පත් කිරීමට සමත් වී ඇති බව ද පෙනේ. 

බුද්ධඝෝෂ හිමියන්ගේ අත්ථිසාලිනි  අට්ඨ  කථාවේ දී  කිසිවකින් වෙනස් කළ නොහැකි විශ්ව නියාමයන් පහක් ඇති බවත් ඒවා  නම් වශයෙන් උතු නියාමය, බීජ නියාමය, කම්ම නියාමය, චිත්ත නියාමය  සහ ධම්ම නියාමය වන බවත් දක්වයි.

බුදුන් වහන්සේ විසින්ද මිනිසාට  අතීත කර්ම සම්භාරයක් අයත් විය හැකි බව පිළිගත් නමුත් කිසිම ආකාරයකින් මිනිසා එම අතීත කර්මයන් ක්‍රියාත්මක වනතුරු බලා සිටිය යුතු අසරණයන් වශයෙන් නො සැලකූ බව අවධාරනය  කළ යුතු ය. අංගුලිමාල නම් දාමරිකයා සියලු අතීත කර්ම මෙන්ම  අනාගතයෙහි විපාක දිය හැකි කර්ම සම්භාරයන්ද අක්‍රීය කිරීමෙන් බුද්ධ මතය තහවුරු කළ ආකාරය මීට නිදසුනකී.  මේ අකාරයෙන් පාළි පිටක ග්‍රන්ථයන්හි පැහැදිලිව දැක්වෙන  තථාගත දර්ශනයට පිටුපාන නියතවාදී අදහස් බුදුන්ගේ අනුමැතිය ලත් අදහස් වශයෙන් ම ඉදිරිපත් කිරීමට  අටුවාකරුට ඉඩ සැලසීමෙන් අවුල්  සහගත තත්වය තවත් ත්‍රීව්‍ර වී තිබේ.  

කම්ම නියාමයට සහ චිත්ත නියාමයට ද අමතරව බුද්ධඝෝෂ හිමිගේ අර්ඨ කථාවලදී  එකතු කරන ලද තවත් මිත්‍යාදෘෂ්ඨික අදහසක් වශයෙන් කම්ම සරික්ඛතා සoකල්පය දැක්විය හැකිය. මීට අනුව සමාන කර්මයන්ට සමාන විපාක ලැබෙන ආකාරය දැක්වෙයි. මෙම අදහස පැහැදිලි කිරීම සදහා ම ලියන  ලද  ප්‍රේත  වත්ථු ප්‍රකරණය  සහ විමාන වත්ථු ප්‍රකරනය පශ්චාද් පිටක ග්‍රන්ථවලට අයත් කෘති දෙකක් වේ.

සමාන කර්මයන් ට සමාන විපාක ලැබීම බුදුන්ගේ අදහසක් නො වන අතර ප්‍රේතයන්  වශයෙන් උපන් අය ගැන හෝ විමාන දේවතාවන් ගැන හෝ පාළි පිටක ග්‍රන්ථයන්හි සදහන් නොවේ. ප්‍රේතයන්ගේ  ලෝකයකට අයත් වන්නන් ගැන හෝ ඔවුන් සමග කරන ගනුදෙනු ගැන හෝ පාළි පිටක ග්‍රන්ථයන්හි නො දැක්වේ. 

උපුටා ගැනිම එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා (හිටපු මහාචාර්‍ය සහ අධ්‍යයන අංශාධිපති, පාළි සහ බෞද්ධ අධ්‍යයන අංශය – බී,ඒ (ගෞ) (ලංකා); Phd) විසින් රචිත ” බුදු දහම දේවාගමක් කිරීම කෘතියෙන්. 

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22827

Does Ananda Bodhi belong to Buddha’s time? ආනන්ද බෝධිය බුද්ධ කාලයට අයත් ද?

ආනන්ද බෝධිය බුද්ධ කාලයට අයත් ද? නැත 

මෙහි දක්වනවා මේ ආනන්ද බෝධිය රෝපනය කලේ බුදුරජාණන් වහන්සේ වැඩසිටි සමයේ කියා. ඒ බව පිටකයේ තිබෙන්නේ කොහේ ද? එය කොතනකවත් නො මැති අතර අප වැරදි නම් එය නිවැරදි කරන ලෙස ඉල්ලා සිටිමු. අපගේ අදහස් දැක්වීම අවසන්

බුද්ධ පූජා සහ බෝධි පූජා

බුද්ධ පූජා සහ බුද්ධ වන්දනා සදහා ද බුදුන්ගේ අනුමැතිය ලැබූ බවද එම වන්දනා සහ පූජා චාරීත්‍රයන් බුද්ධ කාලයේ සිටම බෞද්ධ ව්‍යවහාරයේ පැවති බවද සනාථ කිරීම සදහා බුද්ධඝෝෂ විසින් කාලිංග බෝධි ජාතකයට ලියූ අට්ඨ කථාව අතරමග ආනන්ද බෝධියක් පිළිබඳ කථාවක් යොදා ගැනීම ද ගැටලු සහගතය.

මෞර්ය අධිරාජ්‍ය යුගයේ ඇති වූ ප්‍රාදේශීය ගෝත්‍රික සමාජ ප්‍රධාන සමාජය හා එකතු වීමේ දී සිදු වූ ආගමික හා සංස්කෘතික සංස්ලේෂණයන්ගේ ප්‍රතිඵල වශයෙන් ප්‍රධාන ආගම් හා එකතු වූ ආගමික සංකේතයන් අතර බෞද්ධයන් ගේ බෝධි වෘක්ෂය ද වූ බව පෙනෙන මුත් එය පූජනීයත්වයට සහ වන්දනීයත්වයට පත්වීම සිදු වූයේ බුද්ධඝෝෂ යුගයේදී බව පෙනේ. බුද්ධඝෝෂගේ අට්ඨකථාවේ කාලය වන ක්‍රිස්තු වර්ෂ පස්වන(5) සියවසේ සිදුවීමක් බුද්ධ කාලයේ සිදුවීමක් වශයෙන් මවාපෑම ගැටලු සහගතය. උපුටා ගැනිම එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා (හිටපු මහාචාර්‍ය සහ අධ්‍යයන අංශාධිපති, පාළි සහ බෞද්ධ අධ්‍යයන අංශය – බී,ඒ (ගෞ) (ලංකා); Phd) විසින් රචිත ” බුදු දහම දේවාගමක් කිරීම කෘතියෙන්. 

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22803

Buddhaghosa’s Incorrect Atuwa about Merit – Punnakiriya Watthu Sutta.

බුදුරජාණන් වහන්සේ  පින් අනුමෝදන් වීමක් ගැන වදාළේ නො මැත.

බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කොට වදාළ පුණ්‍යක්‍රියා තුනට(දාන, සීල,භාවනා) බුද්ධඝෝෂ තව හතක් එකතු කර ඒ තුලට ජෛන ආගමේ එන පින්දීම සහ පින් අනුමෝදන් වීම ඇතුල් කර කළ විනාශය අද වනවිට ලංකාවේ බුදුදහම දේව ආගමක් දෙසට වේගයෙන් යමින් සිටී.

බුද්ධඝොෂ හිමියන්ගේ වැරදි දෝෂ සහිත අටුවාන් – පුඤ්ඤකිරිය වත්ථු සූත්‍රය

බුද්ධඝෝෂ හිමියන්ගේ පාළි අට්ඨ කථාවලට හෙළ අටුවාව මූලාශ්‍ර වූයේ නම් එම අට්ඨ කථාවල හෙළ අටුවා ගැන සඳහන් ව තිබිය යුතු ය. එවැන්නක් නො මැති නිසා බුද්ධඝෝෂගේ පාළි අට්ඨ කථා ඔහුගේ ම ස්වාධීන කෘති විය යුතු බව පෙනේ.

පාළි පිටක ග්‍රන්ථවල දී බුද්ධඝෝෂ විසින් එම සූත්‍රවලට තමන්ට අවශ්‍ය කරුණු බුදුන්ගේ ම නමින් එකතු කිරීම් මගින් තථාගත දර්ශනයට අයත් නොවන දෑ අඩංගු වී ඇති ආකාරය පෙනේ. මෙවැනි එක අවස්ථාවක් වශයෙන් අංගුත්තර නිකාය, ඇට්ඨක නිපාත, දාන වග්ග පුඤඤකිරිය වත්ථු සූත්‍රය (අංගුත්තර නිකාය, අට්ඨක නිපාතය, 4. දාන වර්ගය) දැක්විය හැකිය. මෙම සූත්‍රයෙහි දී බුදුන් වහන්සේ විසින් පුණ්‍ය ක්‍රියා වස්තු සංඛ්‍යාව, දාන, ශීල සහ භාවනා වශයෙන් තුනක් බවට කරන ලද ප්‍රකාශය බුද්ධඝෝෂගේ සූත්‍ර අටුවාවේ බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් පෙන්වා දුන් පුණ්‍ය ක්‍රියා 3 ට අමතරව බුද්ධඝෝෂ විසින් තවත් පුණ්‍ය ක්‍රියා හතක් එකතු කර ඒ හත ඇතුලට පින්දීම සහ පින් අනුමෝදම් වීමත් ඇතුලත් කර ඇත. උපුටා ගැනිම එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා විසින් රචිත බුදු දහම දේවාගමක් කිරීම කෘතියෙන්. අප බුද්ධඝෝෂගේ සූත්‍ර අටුවාව ගෙන මෙය ස්ථීර කර ගැනීම වටිනවා ( 1. පුණ්‍යක්‍රියාවස්තු සූත්‍ර වර්ණනාව තවත් පුණ්‍යක්‍රියා වස්තු හතක් ඇත. (ගුණවතුන්ට) පිදීම සමග යෙදුණු පුණ්‍යක්‍රියා වස්තුව, වතාවත් කිරිම සමග යෙදුණු පුණ්‍යක්‍රියා වස්තුව, පින්දීම, පින් අනුමෝදන් වීම, බණකීම, බණ ඇසීම, දෘෂ්ටිය නිවැරදි කරගැනීම යන පුණ්‍ය ක්‍රියා වස්තුය. සරණ ගමනයත් දෘෂ්ටිය නිවැරදි කරගැනීමෙහිම ඇතුළත් වේ. මෙහි කියයුතු දෙය අන් අයුරකින් ප්‍රකට වන්නේය. (අපරානිපි  සත‍්ත පුඤ‍්ඤකිරියවත්‍ථූනි – අපචිතිසහගතං පුඤ‍්ඤකිරියවත්‍ථු වෙය්‍යාවච‍්චසහගතං පත‍්තිඅනුප‍්පදානං අබ‍්භනුමොදනං දෙසනාමයං සවනමයං දිට‍්ඨිජුගතං පුඤ‍්ඤකිරියවත්‍ථූති. සරණගමනම‍්පි හි දිට‍්ඨිජුගතෙනෙව සඞ‍්ගය‍්හති. යං පනෙත්‍ථ වත‍්තබ‍්බං, තං පරතො ආවි භවිස‍්සති)

ඒ අතරේ බුද්ධඝෝෂගේ අභිධර්ම පිටක ධර්ම සංගණී අට්ඨ කථාවේ දී නො සලකා හරිමින් එම පුණ්‍ය ක්‍රියා වස්තු සංඛ්‍යාව දහයක් බවට වෙනස් කිරීමක් දක්නට ලැබේ. මේ අන්දමට බුදුවරයකුගේ ධර්මයන් වෙනස් කිරීමට භික්ෂුවකට තිබෙන අයිති ය කුමක් ද? අනික් කරුණ නම් එය බුද්ධ වචනය විකෘති කිරීමක් සේම බුදුන්ගේ දහමට අනවශ්‍ය ගැඹුරක් එකතු කරමින් අහිංසක බෞද්ධයන් බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් පෙන්වා දුන් ප්‍රායෝගික දහම වෙනුවට බුදුරජාණන් වහන්සේ කිසිම දිනක පෙන්වා නොදුන් පින් දීම සහ පින් අනුමෝදන් වීම පැත්තට ගෙන යමින් ජෛන ආගමේ ඉගැන්වීම් බුදුහදම තුලට ඇතුල් කිරීමට බුද්ධගෝෂ ගත් උත්සාහයක්. එය අද වෙනකොට ලංකාවේ පැලපදියම් වී ඇති බව අප සැමට නො රහසකී. අද ඇතැම් ස්වාමීන් වහන්සේලා පවා බුදුරජාණන් වහන්සේ නො වදාළ මේ පින් දීම සහ පින අනුමෝදන් කරවීම කිසිම හිරිකිතක් නැතිව කරගෙන යන බව ඔබට වැටහෙනවා ඇත. 

එම නිසයි අප කියන්නේ මේ ශ්‍රී ලංකාදීපයේ අද වැඩියෙන් පවතින්නේ බුද්ධඝෝෂ දහම මිසක් පිරිසිදු වූ බුදුදහම නොවන බව. ඒ බව හොදින් ඉහත පුඤඤකිරිය වත්ථු සූත්‍රය සහ එම සූත්‍රයට බුද්ධඝෝෂ හිමියන් දුන් සූත්‍ර අටුවා පරීක්ෂා කිරීමේ දී පැහැදිලි වන්නේ. ඔබම අවබෝධයෙන් කියවා නියම බුද්ධ වචනය හඳුනා ගන්න. 

 

 

 

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22779

Buddhist Perspectives on the Expenditure and Deployment of Income and Assets

Income and assets play a significant role in the lives and well-being of people. A number of the Buddha’s teachings that relate to material wealth—its acquisition and investment—are more relevant today than ever. In a world where right livelihood is becoming an increasingly urgent moral calling, there needs to be a bold and comprehensive re-envisioning of the acquisition of wealth and how it is distributed and used to uplift communities and individuals. The Buddha’s advice on the use of wealth for the benefit of oneself and others is laid out in several texts in the Pali Canon: the Sigalovada Sutta, the Anana Sutta, and the Vyagghapajja Sutta.

The Sigalovada Sutta of the Digha Nikaya (III 180), a code of discipline for lay life, contains two important verses that sum up the spiritual ideal of what one might call an economically comfortable householder. One passage declares: “The wise and virtuous shine like a blazing fire. He who acquires his wealth in harmless ways like to a bee that honey gathers, riches mount up for him like ant hill’s rapid growth.” It goes on to advise: “With wealth acquired this way, a layman fit for household life, in portions four divides his wealth: thus will he friendship win.

  • One portion for his wants he uses,
  • Two portions on his business spends
  • Fourth for times of need he keeps. read more

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22770

Deitification of buddhism (බුදුදහම දේවාගමක් කිරීම)

පෙළිවෙත් පිරීම වෙනුවට ඇදහීම

තථාගත බුදු හිමියන් විසින් අනාවරණය කරන ලද විශේෂ දර්ශනය පැහැදිලි කිරීම වෙනුවට එය ද හින්දු දේව දර්ශනයේ ම තවත් එක් මුහුණුවරක් බව පාඨකයාට තේරුම් යන ආකාරයේ වෙනස් කිරීම් සිදුකර ඇති ආකාරය පහතින් දක්වා ඇත.

බුදුදහම දේවාගමක් කිරීම:- මනුෂ්‍යයන් විසින් ප්‍රදානය කරනු ලබන පින් දෙවියන්ට අනුමූදනා කිරීමට හැකිවන ආකාරයට දාන, සීල, භාවනා වශයෙන් බුදුන් විසින් දේශනා කරන ලද පුණ්‍ය ක්‍රියා සංඛ්‍යාව පින් දීම සහ පින් අනුමෝදන් වීම ද ඇතුළුව දහයක් දක්වා වැඩි කිරීමද බුද්ධඝෝෂ විසින්ම කරන ලද තවත් බරපතළ වංචාවක් බව කිව යුතු ය. දෙව් මිනිසුන් සහිත මෙම ලෝකය වසා සිටින ප්‍රේත, විමාන ප්‍රේත, විමාන දේවතා, වෘක්ෂ දේවතා, වන දේවතා, ප්‍රාදේශීය දේවතා ආදී නම්වලින් හැඳින්වෙන අමනුෂ්‍ය සමූහයන් හඳුන්වා දීම සම්පූර්ණයෙන් ම අට්ඨකථා සහ පශ්චාත් පිටක ග්‍රන්ථ සාහිත්‍යයෙන් ව්‍යවහාරික , බෞද්ධ ඇදහීම්වලට ලංකාවේදී එකතු කරන ලද අංග බව කිව යුතු ය. බුදු හිමියන්ගේ බුද්ධත්ව ඥානයෙන් නො පෙනුණු මම අමනුෂ්‍ය ලෝකය ප්‍රාග් බෞද්ධ ලංකාවේ ව්‍යවහාරයෙහි පැවති මිත්‍යා විශ්වාසයන් සහ දකුණු ඉන්දීය හින්දු ගෝත්‍රික විශ්වාසයන් ද එකතු වීමෙන් නිර්මාණය වී ඇති බව පෙන්වයි.  උපුටා ගැනිම එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා විසින් රචිත බුදු දහම දේවාගමක් කිරීම කෘතියෙන්

Buddhist God Identity (බෞද්ධ දේව අනන්‍යතාවය):- අපගේ එකතු කිරීම:- මාරසිංහ මහතා විසින් ඉහත පෙන්වා දීම තුලින් අප යම් විග්‍රහයක යෙදෙමු බුද්ධ වචනයත් ඉදිරියට ගනිමින්. බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කොට වදාළ දහමේ දෙවියන් සිටී ද? උන්වහන්සේ දෙවියන් ගැන සදහන් කලේ කුමක් ද? මේ ප්‍රශ්න වලට පිලිතුරු සෙවීමේ ද අපට පලමුවෙන්ම මතුවන සූත්‍රයන් වන්නේ මජ්ජිම නිකායේ එන කණ්ණකත්ඵල සහ සංගාරව සූත්‍රයි. මෙම විග්‍රහයට එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා විසින් රචිත තවත් කෘතියක් වන ප්‍රත්‍යක්ෂය සහ විශ්වාසය පරිශීලනය කිරීමේ දී අපට එතුමන් විසින් මනස්කාන්තව විග්‍රහය කරන ඉහත සූත්‍රයන් දෙක, දෙවියන් ඇත් ද? යන්න බුදුරජාණන් වහන්සේගෙන් ඇසූ පැනයට උන්වහන්සේ දුන් පිලිතුරු මොනතරම් චම්ත්කාරද කියා වටහා ගනිමු. 

මජ්ජිම නිකායේ එන කණ්ණකත්ඵලමජ්‌ඣිම නිකාය » මජ්ඣිම පන්නාසකය » 4. රාජ වර්ගය සහ සඞ්ගාරව සූත්‍රය  – මජ්‌ඣිම නිකාය » මජ්ඣිම පන්නාසකය » 5. බ්‍රාහ්මණ වර්ගය යන සූත්‍ර දෙක සූත්‍ර පිටකයෙහි දැක්වෙන දෙවියන් ඇත් ද? යන ප්‍රශ්නය නගා ඇති අවස්ථා දෙක දැක්වෙන සූත්‍ර වශයෙන් වැදගත් වේ. මෙයින් කණ්ණකත්ඵල සූත්‍රයෙහිදී බුදුන් හමුවීමට පැමිණෙන කෝසල අධිරාජ්යා වූ පසේනදී කොසොල් රජතුමා හා බුදුන් අතර ඇතිවූ සාකච්ඡාවේදී රජු ” ස්වාමීනී දෙවියෝ ඇත් ද? යන ප්‍රශ්නය අසයි. මෙහිදී එම ප්‍රශ්නයට පිලිතුරක් දීම වෙනුවට, රජු විසින් එවැනි ප්‍රශ්ණයක් ඇසීමට හේතුව විමසන බුදු හිමියන් කුමක් නිසා එසේ දෙවියන් ඇත්දැයි අසන්නේ දැයි රජුගෙන් විමසයි. මෙම ප්‍රශ්නයට උත්තර දෙන රජු, තමන්ගේ මුල් ප්‍රශ්නයේ ස්ථාවරය වෙනස් කරමින් දෙවියන් ඇත් ද? වෙනුවට දෙවිවරු මෙහි පැමිණෙත් ද හෙවත් මනුෂ්‍යත්වයට පත් වන්නේදැයි අසයි. මෙම දෙවෙනි ප්‍රශ්නයට පිලිතුරු දෙන බුදු හිමියෝ, ව්‍යාපාද සහිත වූ හෙවත් කිළිටි වූ සිත් ඇති දෙවිවරු මෙහි උපදින බවත්, එසේ නොවන දෙවිවරු නො පැමිණෙන බවත් ප්‍රකාශ කරයි.

ඉන්පසු කොසොල් රජතුමා තවත් ප්‍රශ්නයක් බුදුහිමියන්ගෙ අසයි. ස්වාමිනි, බ්‍රහ්මයා ඇත්දැ යි ? අසයි. එයට ද පෙර පරිදි ම බුදු හිමියන් එම ප්‍රශ්ණය ඇසීමට හේතුව අසයි. මෙම දෙවන ප්‍රශ්නයට උත්තර දෙන කොසොල් රජතුමා මුල් අවස්ථාවේදී මෙන් ම බ්‍රහ්මයෝ මිනිසත් බවට එන්නේ ද, නැතහොත් නො එන්නේ දැයි අසයි. මෙම දෙවන සංශෝධිත ප්‍රශ්නයට ව්‍යාපාද සහිත වූ හෙවත් කිලිටි වූ මනස් ඇති බ්‍රහ්මයෝ මෙහි උපදින බවත්, එසේ නොවූවෝ මෙහි නූපදින බවත් ප්‍රකාශ කිරීමෙන් පසු සාකච්ඡාව නිමාවට පත්වේ.

පාලි පිටක ග්‍රන්ථවලට අනුව දෙවිවරුන් යන නමින් හැඳින්වෙන ජීවීන් වර්ගයක් මෙම ලෝක ධාතුව තුළම වාසය කරන බව බුද්ධත්ව ඥානයෙන් ලබාගත් දැනුම පිළිබද කරන විස්තරයන්හිදී පැහැදිලිව දැක්වේ, ( සෝ ඉමං ලෝකං සදේවකං සමාරකං සස්සමණ භ්‍රාහ්මණිං සදේව මනුස්සනං සයං අභිඤ්ඤා, සච්ඡිකත්වා පවේදේසී) යන පිටක ග්‍රන්ථයන්හි නිතර දැක්වෙන ප්‍රකාශනයෙන් මෙම මනුෂ්‍ය ලෝකය දෙවියන් සහිත ලෝකය වශයෙන් දැක්වේ. එනමුත් බුදුන් විසින් දෙවිවරුන් වශයෙන් හඳුන්වා ඇති ජීවී වර්ගය සමාජ ව්‍යවහාරයේ පවත්නා දෙවිවරුන් හා කිසිසේත් ම නො සැසදෙන බව කිව යුතු ය.  

මෙම ලෝක ධාතුව තුළ වාසය කරන අනෙක් සියලු සත්ව වර්ගයන් මෙන්ම දෙවිවරු ද තාවකාලික ආත්ම ලාභයන්ගෙන් යුක්ත වන්නෝ වෙති. දෙවිවරුන් මනුෂ්‍යන්ට නො පෙන්නාක් මෙන්ම ඒ ඒ දේව වර්ගයන්ට පෙනෙන්නේ තමන් අයත් දේව වර්ගය පමණක් ම බව පෙනේඋපුටා ගැනිම එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා විසින් රචිත බුදු දහම දේවාගමක් කිරීම කෘතියෙන්” පිටක උදා:- දස‍්සනායපි භො රාජා පසෙනදි කොසලො දෙවෙ තාවතිංසෙ නප‍්පහොති. කුතො පන තම‍්හා ඨානා චාවෙස‍්සති වා පබ‍්බාජෙස‍්සති වා’ති. එවමෙව ඛො සෙනාපති, යෙ තෙ දෙවා සබ්‍යාපජ‍්ඣා ආගන‍්තාරො ඉත්‍ථත‍්තං තෙ දෙවා, යෙ තෙ දෙවා අබ්‍යාපජ‍්ඣා අනාගන‍්තාරො ඉත්‍ථත‍්තං, තෙ දෙවා දස‍්සනායපි නප‍්පහොන‍්ති, කුතො පන තම‍්හා ඨානා වාචෙස‍්සන‍්ති වා පබ‍්බාජෙස‍්සන‍්ති වා’ති.  ( භවත්නි, පසේනදි කොසොල් රජ තව්තිසා වැසි දෙවියන් දක්නට ද නො හැකි වෙයි. ඒ දේවස්ථානයෙන් ච්‍යුත කරවන්නේ හෝ යැ නංවන්නේ හෝ යි යනු කොයින් ලැබේ ද? සෙන්පතිය, එපරිදි මැ මිනිසත් බවට එනසුලු යම් දෙවි කෙනෙක් ඇද්ද, ඒ දෙවියෝ යැ නිර්දුඃඛ වූ මිනිසත් බවට එනසුලු යම් දෙවි කෙනෙක් ඇද්ද, ඒ දෙවියෝ යයි ඒ දෙවැදෑරුම් දෙවියන් දක්නට ද නො හැකි යැ. ඒ දේවස්ථානයෙන් ච්‍යුත කරවන්නේ හෝ යැ නංවන්සේ හෝ යැ යනු කොයින් ලැබේ ද?.. කණ්ණකත්ථල සූත්‍රය

===============================================================

English Post related to above  Gods in Buddhism – Professor M.M.J. Marasinghe

 

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22728

Did Buddha say about Ghosts(Peta)? ප්‍රේතයන් ගැන බුදුන් වදාළාද?

සත්වයා අකුසල හෙවත් පාපී ක්‍රියාවන් වෙනුවෙන් නිරයාදී දුකින් පිරි කටුක වේදනාකාරී දුකක් ලබන ආකාරය ලක්ඛණ සංයුක්තයෙන් මනාව පැහැදිලි කෙරෙයි. මෙම සංයුක්ත සූත්‍රයන්හි ඔවුන් හඳුන්වා ඇත්තේ “සත්තා” වශයෙන් වුව ද, අටුවාවෙහි සූත්‍ර නවයකම ඔවුන්ව හඳුන්වා ඇත්තේ ප්‍රේතයන් වශයෙනි. මෙසේ ඔවුන් ප්‍රේතයන් වශයෙන් හැඳින්වීම මජ්ජිම නිකායේ-මහාසිහනාද සූත්‍රයේ දක්වා ඇති වර්ගීකරණයට ද නො ගැළපෙන බව පෙනේ.

මෙම ලක්ඛණ සංයුක්ත සූත්‍රයන්හි කිසිම අවස්ථාවක “ප්‍රේත” යන වචනය යෙදී නැති නමුදු, මුල් සූත්‍ර නමයෙහිම දැක්වෙන සත්වයන් සදහා අටුවාකරු ප්‍රේත යන වචනය යොදා ඇති බව පෙනේ. මුල නිකාය ග්‍රන්ථයන්හි ‘ප්‍රේත” යන වචනය යෙදී ඇති ආකාරය අනුව, මෙම යෙදීම කෙසේ ගැළපේ දැයි විමසිය යුතුය…..

…..ප්‍රේතයන් යන්නෙන් ප්‍රේත ආත්මයට උපන් භූත වර්ගයක් අදහස් කිරීම බුද්ධ කාලයට සියවස් කිහිපයකට පසුව සිදුවූ ගෝත්‍රික ආගමික ඇදහිලි මිශ්‍රවීම නිසා ඇති වූ වෙනස් වීමක් වශයෙන් දැක්විය හැකිය. පශ්චාත් පිටක ග්‍රන්ථ යුගයට අයත් ප්‍රේත වත්ඨු සහ විමාන වත්ථු යන ග්‍රන්ථ මෙන් ම, අට්ඨකථාවලින් ද පෝෂණය කරන ලද්දේ මෙම පසුකාලීන වර්ධනයක් බව සැලකිය යුතු ය. උපුටා ගැනීම එම් එම් ජේ මාරසිංහ මහතා විසින් රචිත “ප්‍රත්‍යක්ෂය සහ විශ්වාසය” ග්‍රන්ථයේ පිටු අංක 92 සිට 95

අපගේ අදහස් දැක්වීම:මාරසිංහ මහතාගේ ඉහත විග්‍රහයට අනුව, එක් සූත්‍රයක් ගෙන විග්‍රහ කර බැලීමේදී ම මාරසිංහ මහතාගේ ඉහත විග්‍රහය මැනැවින් සනාථ වෙනවා. සංයුක්ත නිකායේ, නිදාන වග්ගයේ එන ලක්ඛණ සංයුක්තයේ මුල්ම සූත්‍රය වන 7.1.1. අට්‌ඨිසඞ්ඛලික සූත්‍රය පරිශීලනය කළවිට බුදුරජාණන් වහන්සේ අකුසල් කර ඇටසැකිල්ලක් බවට පත්වූ සත්වයෙක් ට කිසිම නමක්( ප්‍රේත යනුවෙන්) නම් නො කර බවට. බලන්න පරීක්ෂාවෙන් පාළියේ  “අට‍්ඨිකසඞ‍්ඛලිකං” කිව්වා මිසක් ප්‍රේතයෙක් නොකී බවට නමුත් සිංහල පරිවර්ථනයේ වරහන් තුල (පරේතයකු දිවැසින්*) සදහන් පාළියේ ප්‍රේත තියා දිවැස් කතාවක් පවා නොමැත. මේ වරහන් තුල සදහන් කිරීමෙන් පෙන්වන්නේ එය මේ සූත්‍ර අටුවාවේ තවත් විග්‍රහ වන බවයි.  බලන්න බුද්ධ වචනය. ගිජුලිහිණියෝ කොටන ඒ ඇටසැකිල්ල සහිත සත්වයා, මහණෙනි! මේ සත්ත්‍වතෙමේ මේ රජගහනුවර ම ගෝඝාතකයෙක්” මොනතරම් සරල ද බුද්ධ වචනය. 

කෙටියෙන් කියනවා නම් බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ගැඹුරුත්වයේ සරලත්වය  ගවඝාතකයා මලාට පසු ගිජුලිහිණියන් විසින් පන්න පන්නා කොටන ඇටසැකිල්ලක සත්වයෙක් ලෙස ඉපදීමයි. මේ සත්වයාට නමක් උන්වහන්සේ නොදුන්නේ ඇයි? අපගේ හැඟීම නම් එහෙම නම් කරන්න ගියා නම් එක එක අකුසල කරල නැවත ඉපදුන සත්වයෝ සේරම වෙන වෙනම නම් කරන්න වෙනවා. අප භාග්‍යවත් සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ එසේ නොකලේ ඇයි කියා වටගාගන්නට පහසු වෙනවා මේ අටුවාකරුවාගේ නම්කිරීම් දෙස බැලූ විගස. (මේ සත්වයන් අටුවාකරුවන් අට්ඨි සන්ඛක පේතයන්, මන්සපේශී පේතෝ,මස් පිණ්ඩ පේතෝ,නිච්චි පේතෝ,අසිලෝම පේතෝ ..  යන ආදී වශයෙන් නම් කරන්න වුනා ) බලන්න බුද්ධ වචනයට දුන් අටුවාව කෙතරම් සංකීර්ණ විග්‍රහයක් ද මෙතන ඉදිරිපත් කරන්නේ කියා.
.
ඊලගට සිංහල පරිවර්ථනයේ ආයෙත් අපභ්‍රන්සයක් කියනවා මේ ගෝඝාතකයාට කියන්නේ (*ගෙරින් නසා ඇටෙන් මස් මුදා විකොට වැටෙන්නෙක්*) සූත්‍රයට දී තිබෙන සින්හල පරිවර්ථනය:- ඇවැත්නි, මෙහි මම ගිජුකුළුපව්වෙන් බස්නෙම් අහසෙහි ගමන් කරණ ඇටසැකිල්ලක් වූ (*ප්‍රේතයකු දිවැසින්*) දිටිමි. (යක්) ගිජුලිහිණියෝත් කවුඩෝත් උකුස්සෝත් ඒ මේ ඇටසැකිල්ල ලුහුබඳිමින් ඉළඇට අතරින් විදිත්. ඒ ඇටසැකිල්ල බැගෑහඬ කෙරෙයි. ඇවැත්නි, ඒ මට “භවත්නි, ආශ්චර්‍ය්‍යෙක් ම ය! භවත්නි, අද්භුතයෙක් ම ය! මෙබඳු වූත් සත්ත්‍වයෙක් වේ ද! මෙබඳු වූත් යක්‍ෂයෙක් වේ ද! මෙබඳු වූත් අත්බැව් ලැබීමෙක් වේ දැ!යි මේ අදහස විය. මේ සිංහල නොගැලපෙන පරිවර්ථනය හොද නිදසුනක් සපයනවා පාළිය ගැන වැඩි විශ්වාසයක් තැබීමේ වැදගත්කම වටහා ගැනීමට.
පාළිය:- ඉධාහං ආවුසො, ගිජ‍්ඣකූටා පබ‍්බතා ඔරොහන‍්තො අද‍්දසං අට‍්ඨිකසඞ‍්ඛලිකං වෙහාසං ගච‍්ඡන‍්තිං. තමෙනං ගිජ‍්ඣාපි කාකාපි කුලලාපි අනුපතිත්‍වා අනුපතිත්‍වා ඵාසුලන‍්තරිකාහි විතුදන‍්ති.1 සාසුදං2 අට‍්ටස‍්සරං කරොති. තස‍්ස මය‍්හං ආවුසො, එතදහොසි: අච‍්ඡරියං වත භො, අබ‍්භුතං වත භො, එවරූපොපි නාම සත‍්තො භවිස‍්සති, එවරූපොපි නාම යක‍්ඛො භවිස‍්සති, එවරූපොපි නාම අත‍්තභාවපටිලාභො භවිස‍්සතීති.
ලක්ඛණ සංයුක්තයේ ඉතිරි සූත්‍ර වල පවා බුදුරජාණන් වහන්සේ මේ සත්වයන් ට ප්‍රේතයන් ලෙස නම් නොකළ අතර ඒ ඒ සත්වයන්ට එක් එක් නම් දීමක් ද නොකල සේක.  ඒ බව තවත් තහවරු කර ගැනීම පිණිස ඔබට ලක්ඛණ සංයුක්තයේ ඉතිරි සූත්‍ර කීපයත් කියවීමට ආරාධනා.  ලක්ඛණ සංයුක්තය

Permanent link to this article: http://www.dhammikaweb.com/?p=22699